Risicofactoren voor gegeneraliseerde herpes zoster

Background

When skin abnormalities in patients extend over several dermatomes, disseminated herpes zoster should be suspected. This complication is most often seen in immunocompromised patients.

Case description

An 87-year-old patient came to the dermatology outpatient clinic with several vesicles scattered over her body. She was being treated with methotrexate for rheumatoid arthritis. Upon physical examination, we found groups of vesicles in the area of the maxillary nerve as well as several solitary vesicles scattered over her body. We made the diagnosis of ‘disseminated herpes zoster’. PCR test of fluid from one of the vesicles found Varicella zoster virus. We treated the patient with intravenous acyclovir for 48 hours after which we treated her with oral acyclovir for another 8 days. We temporarily halted methotrexate. Outpatient follow-up found that the patient’s skin abnormalities had diminished significantly.

Conclusion

The risk of disseminated herpes zoster depends on several factors. Use of immunosuppressants is often not the only contributing factor. Risk of disseminated herpes zoster in a patient who is being treated with methotrexate depends on age, comorbidities and co-medication of the patient.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

Achtergrond

Wanneer de huidafwijkingen bij een patiënt met herpes zoster zich uitbreiden over meerdere dermatomen moet gegeneraliseerde herpes zoster worden vermoed. Deze complicatie wordt het vaakst gezien bij immuungecompromitteerde patiënten.

Casus

Een 87-jarige patiënte kwam naar de polikliniek Dermatologie met meerdere blaasjes verspreid over het lichaam. Zij werd behandeld met methotrexaat vanwege reumatoïde artritis. Bij lichamelijk onderzoek zagen wij in het N.-maxillarisgebied gegroepeerde vesikels en verspreid over het lichaam multipele, solitaire vesikels. Wij stelden de diagnose ‘gegeneraliseerde herpes zoster’. PCR-onderzoek van het vocht uit één van de blaasjes liet het varicella-zostervirus zien. Wij behandelde patiënte met aciclovir intraveneus gedurende 48 uur, waarna wij patiënte nog 8 dagen oraal met dit middel behandelden. Wij stopten de methotrexaat tijdelijk. Bij poliklinische controle waren de huidafwijkingen van patiënte aanzienlijk afgenomen.

Conclusie

Het risico op gegeneraliseerde herpes zoster is van meerdere factoren afhankelijk. Het gebruik van immunosuppressiva is vaak niet de enige factor die meespeelt. Het risico op gegeneraliseerde herpes zoster bij een patiënt die met methotrexaat wordt behandeld, hangt af van de leeftijd, comorbiditeit en comedicatie van de patiënt.

Artikelinformatie

Aanvaard op

10 juni 2020

23 september 2020

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2020;164:D4825

Vakgebied

Bewegingsapparaat

Dermatologie

Auteursinformatie

Franciscus Gasthuis en Vlietland, Rotterdam: Afd. Dermatologie: drs. S.L. Wanders, anios; dr. M.A.M. Loots, dermatoloog. Afd. Reumatologie: drs. M. Baak, reumatoloog.

Contact S.L. Wanders (s.wanders@nvdv.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur	Belangenverstrengeling
Sarah L. Wanders	ICMJE-formulier
Miriam A.M. Loots	ICMJE-formulier
Mieke Baak	ICMJE-formulier

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.

ASK NTVG

Risicofactoren voor gegeneraliseerde herpes zoster