Richtlijnen voor vroegdiagnostiek van prostaatkanker

The early diagnosis of prostate cancer presents certain dilemmas, and various prostate cancer guidelines have been developed to support clinicians in decision making. However, these guidelines often give contradictory advice and should be appraised critically. We will discuss how the general practitioner (GP) should deal with the frequently used, often contradictory guidelines on this topic. A number of dilemmas concerning the early diagnosis of prostate cancer are discussed in this clinical lesson, based on a single case in the GP’s practice; this concerns a 49-year-old male who approached his GP for prostate cancer screening. After the process of shared decision making, the patient was screened and diagnosed with a low-grade prostate carcinoma for which active surveillance was initiated.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Dames en Heren,

Zowel bij de vroege diagnose van prostaatkanker als bij de behandeling ervan zijn er een hoop dilemma’s. De verschillende richtlijnen, die zijn ontworpen om artsen te ondersteunen bij deze dilemma’s, geven lang niet altijd eenduidige adviezen. Met de casus van een patiënt illustreren wij in deze klinische les enkele dilemma’s rond de vroegdiagnostiek van prostaatkanker in de huisartsenpraktijk. Ook bespreken wij de visie van enkele veelgebruikte, soms tegenstrijdige richtlijnen en een manier om hier praktisch mee om te gaan.

Patiënt A, een 49-jarige man, heeft een familiaire voorgeschiedenis van prostaatkanker. Zijn vader bleek op 68-jarige leeftijd een matig gedifferentieerd prostaatcarcinoom te hebben (Gleason-score: 7) en was recentelijk op 79-jarige leeftijd overleden aan gemetastaseerde ziekte. Patiënt A is bang om zelf te overlijden aan prostaatkanker en consulteert voor de eerste keer zijn huisarts met een screeningswens. Hij vraagt zijn huisarts om het prostaat-specifiek antigeen (PSA) te bepalen…