Richtlijnen voor medisch handelen in gezondheidsrechtelijk perspectief

- Clinical practice guidelines are directions for medical doctors on the action to be taken in a given situation, thus standardising medical performance as regards content. The implementation of clinical practice guidelines (CPGs) is stimulated by government and health care insurers. Court decisions frequently refer to these guidelines. From a medical and legal perspective, the implementation of CPGs in daily medical practice has advantages (e.g. they contribute to best medical practice as well as to the quality of information to be provided to the patients), but also disadvantages (they may replace professional responsibility and may put cost containment over professional autonomy). CPGs may contribute to quality of care provided they are applied flexibly and responsibly.

Samenvatting

Richtlijnen voor medisch handelen (RMH) zijn aanwijzingen aan de arts voor te volgen gedrag of handelwijze (ook wel aangeduid als standaarden, protocollen, regels, richtsnoeren of consensus) in een gegeven situatie en beogen aldus medisch inhoudelijk handelen te normeren. Het toepassen van RMH in de dagelijkse praktijk wordt krachtig gestimuleerd door onder meer overheid en financiers van de gezondheidszorg. In uitspraken van de rechter wordt veelvuldig verwezen naar RMH (zij het onder uiteenlopende duidingen en in verschillende betekenis). Er zijn inhoudelijke en juridische voordelen verbonden aan de toepassing van RMH (ze dragen bij aan gepaste zorg en aan de kwaliteit van aan de patiënt te verstrekken informatie), maar ook nadelen en risico's (ze mogen niet in de plaats treden van de professionele verantwoordelijkheid en kunnen de professionele autonomie niet ondergeschikt maken aan kostenbeheersing). Mits flexibel en verantwoord toegepast, kunnen RMH een bijdrage leveren aan verantwoorde zorg.