Samenvatting
- De centrale boodschap van de richtlijn ‘Lijkschouw voor behandelend artsen’ is dat de lijkschouw niet primair gericht is op het vaststellen van de dood, maar op het onderzoeken of de overledene stierf ten gevolge van een natuurlijke dan wel een niet-natuurlijke dood.
- De richtlijn geeft aanwijzingen voor de uitvoering van de lijkschouw om dit onderscheid betrouwbaar te kunnen maken.
- Alleen bij een natuurlijke dood mag de behandelend arts een overlijdensverklaring invullen.
- Bij een mogelijke niet-natuurlijke dood kan er sprake zijn van een misdrijf of verwijtbaar handelen en moet de gemeentelijk lijkschouwer worden gewaarschuwd.
- De lijkschouw dient zo spoedig mogelijk na de melding te worden verricht, met een uitzondering voor nachtelijk overlijden in een verpleeghuis of vergelijkbare zorginstelling wanneer dit overlijden verwacht werd.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:D344
Vakgebied
Reacties