Samenvatting
In dit artikel beschrijven wij het verhaal van een patiënt die op 63-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van alvleesklierkanker. In de periode van 14 weken tussen de diagnose en het sterven is er nooit gesproken over de vraag of behandelen in het vergevorderde stadium van de ziekte wel zo’n goed idee was. Of wellicht veel te belastend was. Over de dood werd amper een woord gesproken. Wij roepen artsen op om na te denken over een behandeloptie die voor zowel de dokter als de patiënt blijkbaar een lastig gespreksonderwerp is: de optie van niet-behandelen. Artsen moeten gesprekken met patiënten over het levenseinde gewoner maken. In de geneeskunde gaat het niet zozeer om het volgen van een protocol, maar om de kennis te gebruiken die in dat protocol is verzameld, teneinde de doelen van de patiënt te dienen.
Reacties