Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Richtlijn ‘Diagnostiek en behandeling van reumatoïde artritis’

Klinische praktijk
Lydia G. Schipper
Monique Hoekstra
Thea P.M. Vliet Vlieland
Tim L. Jansen
Willem F.Lems
Piet L.C.M. van Riel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A944
Abstract
Abstract
Sluiten
Practice guideline ‘Diagnosis and treatment of rheumatoid arthritis’

  • Treatment early in the course of the disease, along with early diagnosis, has a positive influence on clinical outcome in patients with rheumatoid arthritis (RA).

  • Therapeutic strategies, including the use of ‘disease-modifying antirheumatic drug’ (DMARD) combinations, have proved effective, with relatively few side effects.

  • New insights into the pathophysiology of RA have lead to the development of novel therapeutic agents that have been demonstrated to be highly effective.

  • Patients should be monitored intensively with respect to the effect of therapy on reduction of disease activity, followed by modification of therapeutic strategy in the case of a suboptimal treatment response.

  • Various non-pharmacological interventions, such as exercise therapy and patient education, are available to help patients to cope with the consequences of the disease.

  • Optimizing treatment of RA by means of this approach will help to realize the goal of current therapy: to achieve and sustain remission and, thereby, an optimal functional level.

Samenvatting

  • Behandeling vroeg in het ziekteproces samen met een snelle diagnose hebben een positieve invloed op de klinische uitkomst bij patiënten met reumatoïde artritis (RA).

  • Therapeutische strategieën, waaronder het gebruik van combinaties van ‘disease-modifying antirheumatic drugs’ (DMARD’s), hebben bewezen effectief te zijn, zonder relatief veel bijwerkingen.

  • Nieuwe inzichten in de pathofysiologie van RA hebben geleid tot de ontwikkeling van nieuwe therapeutische middelen welke hebben aangetoond zeer doeltreffend te zijn.

  • Patiënten zullen scherp moeten worden gemonitord ten aanzien van het effect van de behandeling op daling van de ziekteactiviteit, waarop vervolgens een aanpassing van de behandelingsstrategie plaatsvindt in geval van een suboptimale behandeling.

  • Voor het omgaan met de gevolgen van de ziekte zijn verschillende niet-medicamenteuze interventies, zoals oefentherapie en educatie, ter beschikking.

  • Optimalisering van de behandeling van RA middels deze benaderingen zal het doel van de huidige behandeling nog meer realiseren: het behalen en behouden van remissie en daarmee een optimaal niveau van functioneren.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A944
Vakgebied
Huisartsgeneeskunde
Bewegingsapparaat
Auteursinformatie

*Namens de werkgroep ‘Diagnostiek en Behandeling van Reumatoïde Artritis’, waarvan de leden aan het einde van dit artikel worden vermeld.

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afdeling Reumatologie, Nijmegen

MSc. L.G.Schipper, arts-onderzoeker.

Isala Klinieken Zwolle, afdeling Reumatologie, Zwolle

Dr.M.Hoekstra, reumatoloog.

Leids Universitair Medisch Centrum, afdeling Reumatologie, Leiden

Dr. T.P.M.Vliet Vlieland, universitair hoofddocent.

Medisch Centrum Leeuwarden, afdeling Reumatologie, Leeuwarden

Dr. T.L.Th.A.Jansen, reumatoloog.

VU Medisch Centrum, afdeling Reumatologie, Amsterdam

Prof.dr. W.F.Lems, reumatoloog.

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afdeling Reumatologie, Nijmegen

Prof.dr. P.L.C.M.van Riel, reumatoloog.

Contact Prof.dr. P.L.C.M.van Riel (P.vanRiel@reuma.umcn.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: deze richtlijn is tot stand gekomen met financiële steun van de Orde van Medisch Specialisten in het kader van het programma ‘Evidence-based richtlijnontwikkeling’ (EBRO).
Aanvaard op 16 augustus 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties