Richtlijn 'Diagnostiek en behandeling oesofaguscarcinoom'

- An evidence-based guideline for the diagnosis and treatment of oesophageal carcinoma was developed on the initiative of the Netherlands Society of Gastroenterohepatology in cooperation with the Dutch Institute for Healthcare Improvement (CBO) and the Dutch Association of Comprehensive Cancer Centres.

- If a patient with oesophageal carcinoma is eligible for treatment with curative intent, they should undergo thoracic and abdominal CT, ultrasound investigation of the supraclavicular region and endoscopic ultrasonography for staging purposes.

- Endoscopic therapy is the preferred treatment for high-grade dysplasia or early cancer in Barrett’s oesophagus confined to the mucosa. Surgical resection is indicated if the tumour invades the submucosa.

- If resection of the oesophageal carcinoma is performed with curative intent, one should aim for radical resection. The type and extent of the resection depends on the location of the tumour.

- There is evidence that the mortality rate following surgery can be reduced by performing it in centres with ample experience with oesophageal cancer surgery.

- Preoperative chemotherapy and radiotherapy may improve survival in patients with oesophageal carcinoma.

- Palliative treatment for oesophageal carcinoma should be considered in cases of local invasion of surrounding organs, metastases, poor physical condition of the patient or recurrent disease after previous curative treatment.

- Psychosocial support is an important element in the follow-up of patients with oesophageal carcinoma.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1877-82

Samenvatting

- Op initiatief van het Nederlands Genootschap van Maag-Darm-Leverartsen is in samenwerking met het Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO en de Vereniging van Integrale Kankercentra een evidence-based richtlijn ontwikkeld voor de diagnostiek en de behandeling van het oesofaguscarcinoom.

- Indien een patiënt met een oesofaguscarcinoom een in opzet curatieve behandeling kan ondergaan, worden CT van thorax en abdomen, echografie van de hals en endoscopische ultrasonografie verricht ter stadiëring van de ziekte.

- Bij patiënten met hooggradige dysplasie of een mucosaal vroegcarcinoom in een barrettoesofagus wordt bij voorkeur een endoscopische behandeling verricht. Bij tumordoorgroei in de submucosa is chirurgische resectie aangewezen.

- Bij een in opzet curatieve resectie van een oesofaguscarcinoom wordt gestreefd naar radicaliteit. De aard en uitgebreidheid hiervan hangen af van de locatie van het carcinoom.

- Er zijn aanwijzingen dat de sterfte na oesofaguschirurgie kan worden gereduceerd door concentratie van de ingreep in centra waar deze vaak wordt uitgevoerd.

- Preoperatieve chemo- en radiotherapie geven mogelijk een verbetering van de overleving van patiënten met een oesofaguscarcinoom.

- Een palliatieve behandeling van een oesofaguscarcinoom wordt overwogen bij lokale doorgroei in omliggende organen, metastasen, een te slechte conditie van de patiënt, en een recidief na een eerdere curatieve behandeling.

- De psychosociale ondersteuning vormt een belangrijk onderdeel van de begeleiding van een patiënt met een oesofaguscarcinoom.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1877-82