Reversibele dementie bij bejaarde patiënten verwezen naar een polikliniek voor geheugenstoornissen

To determine the prevalence of reversible dementia and to assess the added value of investigations for its management.

Design

Prospective.

Setting

Academic Medical Center, Amsterdam, the Netherlands.

Methods

200 consecutive patients of 65 and over, referred for suspected dementia to the memory clinic by general practitioners were examined; 170 (mean age: 79 years) met diagnostic criteria for dementia. The probable cause of dementia was diagnosed clinically, its severity was assessed clinimetrically, and the indications for investigations were documented. Complete investigations were then performed in all patients, and the diagnosis after investigations was compared with the clinical diagnosis. Potentially reversible causes were treated. Outcome of treatment after 6 months was assessed clinimetrically, with regard to cognition, disability in daily functioning, behavioural changes, and caregiver burden. The added value of investigations was judged by their effects on diagnosis, treatment and outcome.

Results

Potentially reversible causes of dementia were diagnosed in 33 of 170 patients; 31 patients were treated (2 had died), notably for vitamin B₁₂ deficiency. Complete reversal occurred in none of these patients. 5 patients improved on clinical impression, but only 1 on clinimetric assessment. Blood tests often had clinically unexpected results, with treatment implications, but chest radiographs, ECGs, EEGs and CT scans of the brain did not. None of the investigations had effect on the outcome.

Conclusions

The prevalence of reversible dementia is 0.6 (95 confidence interval: 0-3) in elderly patients with dementia referred to a memory clinic. We recommend blood tests in all patients with dementia; other investigations can be performed on clinical indication.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de prevalentie van reversibele dementie en vaststellen van de meerwaarde van aanvullend onderzoek voor de behandeling ervan.

Opzet

Prospectief.

Plaats

Academisch Medisch Centrum, Amsterdam.

Methode

Onderzocht werden 200 opeenvolgende patiënten van 65 jaar en ouder die door huisartsen wegens mogelijke dementie verwezen waren naar de polikliniek voor geheugenstoornissen; 170 (gemiddelde leeftijd: 79 jaar) voldeden aan de diagnostische criteria voor dementie. De waarschijnlijke oorzaak van de dementie werd klinisch vastgesteld, de ernst van de dementie werd klinimetrisch bepaald en de indicaties voor aanvullend onderzoek werden vastgelegd. Vervolgens werd bij alle patiënten volledig aanvullend onderzoek verricht en werd de diagnose na aanvullend onderzoek vergeleken met de klinische diagnose. De potentieel reversibele oorzaken werden behandeld. De uitkomst van behandeling na 6 maanden werd klinimetrisch vastgesteld, wat betreft cognitie, beperkingen in het dagelijks functioneren, gedragsveranderingen en belasting voor de verzorger. De meerwaarde van aanvullend onderzoek werd vastgesteld door het effect ervan te bepalen op diagnose, behandeling en uitkomst.

Resultaten

Potentieel reversibele oorzaken van dementie werden bij 33 van de 170 patiënten gediagnosticeerd; 31 patiënten werden behandeld (2 waren eerder overleden), onder meer voor vitamine-B₁₂-deficiëntie. Volledig herstel trad bij geen enkele patiënt op. Klinisch leken 5 patiënten verbeterd te zijn, maar klinimetrisch onderzoek bevestigde dat slechts bij 1 patiënt. Bloedonderzoek leverde vaak klinisch niet-verwachte resultaten op, met therapeutische implicaties, maar dat was niet het geval bij thoraxfoto's, ECG's, EEG's en CT-scans. Geen van de aanvullende onderzoeken had effect op de uitkomst.

Conclusies

De prevalentie van reversibele dementie is 0,6 (95-betrouwbaarheidsinterval: 0-3) bij bejaarde patiënten met dementie, verwezen naar een polikliniek voor geheugenstoornissen. Wij bevelen aan om bij alle patiënten met dementie bloedonderzoek te doen; andere aanvullende onderzoeken kunnen op klinische indicatie worden gedaan.