Reizen naar hooggelegen gebieden: hoeveel drinken?

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

A negative water and sodium balance develops during the first hours to days after reaching a high altitude.
The fluid and sodium balance does not alter in cases of altitude sickness, or may even become positive.
This is attributed to a decreased diuresis and natriuresis in those who develop altitude sickness, while their fluid intake is no different to that of people who do not suffer from altitude sickness.
This is a consequence of stimulation of the renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS) and an increased secretion of antidiuretic hormone (ADH) combined with a higher than normal sympathetic activity.
Therefore there is no argument for an increased fluid intake for the prevention of altitude illness. In theory this might even be harmful.

Samenvatting

Gedurende de eerste uren tot dagen na het bereiken van hoogte ontstaan een negatieve water- en natriumbalans.
Ingeval van hoogteziekte veranderen de water- en natriumbalans niet of ze worden positief.
Dit wordt toegeschreven aan een verminderde water- en natriumdiurese bij personen die hoogteziekte ontwikkelen, terwijl hun vochtopname niet verschilt van die van personen die geen hoogteziekte krijgen.
Dit is het gevolg van stimulatie het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS) en de secretie van antidiuretisch hormoon (ADH) alsmede van een hogere sympathicusactiviteit in geval van hoogteziekte.
Er zijn daarom geen argumenten voor het drinken van extra vocht ter preventie van hoogteziekte. Theoretisch zou dit zelfs schadelijk kunnen zijn.