Wie zich enigszins verdiept in richtlijnen, komt tot de ontdekking dat er van alles gebeurt op dat gebied, maar dat het aan coördinatie ontbreekt. Nederland kent een lange geschiedenis op het gebied van richtlijnontwikkeling. Veel partijen zijn actief in dit veld. Het merendeel van de partijen heeft zelfs afspraken gemaakt over de wijze waarop richtlijnen ontwikkeld worden, de EBRO-methode, genoemd naar ‘evidence-based richtlijnontwikkeling’.
Deze rijkdom is er mede debet aan dat de samenhang en afstemming moeilijk te verwezenlijken zijn; zo zijn er meerdere richtlijnen voor één aandoening, bijvoorbeeld enkelletsel, astma en influenza. Een ander probleem is dat bepaalde richtlijnen ontbreken, terwijl daar wel behoefte aan is. Zo is er geen richtlijn over multimorbiditeit bij ouderen. De ontwikkeling en het onderhoud van deze richtlijnen is niet op elkaar afgestemd. Soms bevatten richtlijnen adviezen die niet met elkaar overeenstemmen of zelfs tegenstrijdig zijn. Tot nu toe zijn de zorgverleners er niet of…
Reacties