Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Redenen om wel of niet bijwerkingen van geneesmiddelen te melden bij het landelijke meldingssysteem in Nederland

Onderzoek
M.M. van Riemsdijk
R.M.C. Herings
M.D. Rawlins
B.H.Ch. Stricker
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:2306-8
Abstract
Abstract
Sluiten
Reasons for (not) reporting adverse reactions to drugs to The Netherlands centre for monitoring of adverse reactions to drugs.

To assess the awareness of medical practitioners in the Netherlands regarding the national voluntary reporting scheme for adverse reactions to drugs, and the reasons for non-reporting.

Design

Questionnaire.

Setting

Netherlands Centre for Monitoring of Adverse Reactions to Drugs.

Method

A questionnaire was sent to a random sample of 500 practitioners aged under 65 in the database of the Dutch Inspectorate for Health Care.

Results

Of the 500 questionnaires 265 (53) were returned and completely filled in. Sixty-seven (25) practitioners had reported a suspected adverse reaction on one or several occasions during their practising career; 229 (86) would report a serious adverse reaction, 190 (72) an unknown one, 185 (70) an adverse reaction to a new product, and 83 (31) a proven adverse reaction. Almost 20 said they had had difficulties reporting because they could not find the telephone number or reporting forms. Forty practitioners (15) claimed that they were too busy to report adverse reactions. Almost all practitioners (94) were aware of the fact that the reporting scheme serves the early detection of unknown adverse reactions.

Samenvatting

Doel

De bekendheid bepalen van het landelijke meldingssysteem van het Bureau Bijwerkingen Geneesmiddelen (BBG) en de eventuele redenen voor artsen om niet te melden.

Opzet

Enquête-onderzoek.

Plaats

Bureau Bijwerkingen Geneesmiddelen.

Methode

Naar een aselecte steekproef van 500 artsen jonger dan 65 jaar uit het geautomatiseerde bestand van de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd een vragenlijst gestuurd met 7 vragen over factoren die artsen aanzetten of juist ervan weerhielden bijwerkingen van geneesmiddelen te melden bij het BBG.

Resultaten

Van de 500 vragenlijsten werden 265 (53) volledig ingevuld teruggestuurd. Van deze 265 artsen hadden 67 (25) sedert hun artsexamen één of meer keren een melding van een vermoedelijke bijwerking naar het BBG gestuurd; 229 (86) van deze 265 artsen zeiden een ernstige bijwerking te zullen melden, 190 (72) een ongebruikelijke, 185 (70) een bijwerking op een nieuw produkt en 83 (31) een bewezen bijwerking. Bijna 20 zei problemen te hebben met melden omdat telefoonnummer, meldingsformulier of het adres van het BBG niet te vinden was wanneer zij dit nodig hadden. Veertig artsen (15) gaven aan dat zij het te druk hadden om een bijwerking te melden. Bijna alle artsen (94) wisten dat het meldingssysteem van het BBG als doelstelling heeft om onbekende bijwerkingen tijdig te signaleren.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:2306-8
Vakgebied
Geneesmiddelen
Auteursinformatie

Inspectie voor de Gezondheidszorg, sectie Geneesmiddelenbewaking, Postbus 5850 2280 HW Rijswijk.

Mw.M.M.van Riemsdijk, stagiair (tevens: Universiteit Utrecht, afd. Farmaco-epidemiologie en Farmacotherapie); dr.B.H.Ch.Stricker, inspecteur voor de geneesmidelenbewaking.

Institute of Pharmaceutical Sciences, afd. Farmaco-epidemiologie en Farmacotherapie, Utrecht.

Dr.R.M.C.Herings, apotheker.

University of Newcastle-upon-Tyne, Wolfson Unit of Clinical Pharmacology, Groot-Brittannië.

Prof.M.D.Rawlins, klinisch farmacoloog.

Contact dr.B.H.Ch.Stricker

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties