artikel
Waarom dit onderzoek?
Een hartstilstand buiten het ziekenhuis heeft een slechte prognose, met name als de reanimatie langer dan 15 minuten duurt. Mogelijk kan het toevoegen van extracorporele cardiopulmonale resuscitatie (ECPR) aan de reanimatie de kans op overleving vergroten en het risico op hersenschade verkleinen.
Onderzoeksvraag
Heeft het toevoegen van ECRP aan de reanimatie een gunstig effect op de overleving met een goede neurologische uitkomst bij patiënten met een refractaire hartstilstand buiten het ziekenhuis?
Hoe werd dit onderzocht?
De onderzoekers verrichtten een multicentrische, gerandomiseerde trial in 10 Nederlandse ziekenhuizen. Patiënten van 18-70 jaar die buiten het ziekenhuis een hartstilstand kregen door een kamerritmestoornis en bij wie de spontane circulatie niet was hersteld na 15 minuten reanimeren, werden gerandomiseerd tussen het toevoegen van ECRP aan de reanimatie of het voortzetten van de conventionele reanimatie. De primaire uitkomstmaat was overleving met een goede neurologische uitkomst – gedefinieerd als een score van 1 of 2 op de ‘cerebral performance category’-schaal – na 30 dagen. Secundaire uitkomstmaten waren overleving met een goede neurologische uitkomst na 3 en 6 maanden.
Belangrijkste resultaten
In totaal werden 160 patiënten gerandomiseerd, van wie er 26 bij opname in het ziekenhuis niet voldeden aan de inclusiecriteria. Na 30 dagen waren 14 van de 70 patiënten (20%) in de ECRP-groep en 10 van de 64 patiënten (16%) in de controlegroep in leven met een goede neurologische uitkomst (oddsratio (OR): 1,4; 95%-BI: 0,5-3,5). De kans op overleving met een goede neurologische uitkomst was eveneens vergelijkbaar tussen de behandelgroepen na 3 maanden (18 vs. 14%; OR: 1,5; 95%-BI: 0,6-3,8) en 6 maanden (20 vs. 16%; OR: 1,3; 95%-BI: 0,5-3,3). Ook het aantal ernstige ongewenste voorvallen per patiënt verschilde niet tussen de twee groepen.
Literatuur
-
Suverein MM, et al. Early extracorporeal CPR for refractory out-of-hospital cardiac arrest. N Engl J Med. 2023;388:299-309. doi:10.1056/NEJMoa2204511 Medline
Reacties