Ranitidine vooral werkzaam bij functionele dyspepsie met klachten passend bij refluxziekten

To investigate the effect of ranitidine in patients with functional dyspepsia according to different subgroups.

Setting

University Hospital Utrecht, department of gastroenterology.

Design

Prospective double blind cross-over study.

Method

Thirty patients with chronic upper abdominal symptoms were included, without somatic cause was found at gastroscopy (no Helicobacter pylori), ultrasonography and blood tests. The mean symptom score of: nausea, vomiting, retrosternal pain, epigastric pain, heartburn, bloating, belching, and early satiety was ≥2. The patients recorded severity and frequency of the symptoms in a diary. The same dairy was used to score the symptoms during treatment with ranitidine (2 dd 150 mg) or placebo, each for 2 weeks with a wash out period of 3 days. patients scored correctly.

Results

13 (43) patients had dysmotility-like dyspepsia, 5 (17) reflux-like dyspepsia, and 11 (40) non-specific dyspepsia (i.e. a combination of dysmotility-like, reflux-like or ulcer-like symtoms). Ranitidine significantly improved the severity of heartburn after two weeks of treatment, as compared to placebo (p = 0,035), notably in the patients with reflux-like dyspepsia. Because of a carry-over effect analysis of the symptoms ‘belching’ and ‘early satiety’ was not possible.

Conclusion

Within the group of patients with functional dyspepsia a subgroup of reflux-like dyspepsia patients can be identified that responds well to ranitidine.

Samenvatting

Doel

Het effect vaststellen van behandeling met ranitidine bij patiënten met functionele dyspepsie ingedeeld in subgroepen.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Utrecht, afdeling Gastroenterologie.

Opzet

Prospectief dubbelblind gekruist onderzoek.

Methode

In het onderzoek werden 30 patiënten opgenomen met chronische bovenbuikklachten, zonder organische oorzaak bij gastroscopie (geen Helicobacterpylori), echografie en laboratoriumonderzoek. De gemiddelde score van de 8 symptomen misselijkheid, braken, pijn retrosternaal, pijn in de bovenbuik, opboeren, zuurbranden, opgeblazen gevoel, en vroegtijdig verzadigd gevoel was ≥2. De patiënten hielden in een dagboek ernst en frequentie van de symptomen bij. Dezelfde vragenlijst werd gebruikt ter beoordeling van het symptomatisch effect van behandeling met ranitidine (150 mg 2 dd) of placebo, beide gedurende 2 weken met een uitwasperiode van 3 dagen; 29 patiënten vulden de lijsten correct in.

Resultaten

Er waren 13 (43) patiënten met dyspepsie met klachten passend bij motiliteitsstoornissen, 5 (17) met dyspepsie met klachten passend bij refluxziekten en 11 (40) met niet-specifieke dyspepsie (dat wil zeggen een combinatie van symptomen passend bij dysmotiliteit, reflux- of ulcusziekten). Ranitidine gaf een significante vermindering van de ernst van ‘zuurbranden’ na 2 weken behandeling in vergelijking met placebo (p = 0,035), vooral in de subgroep met dyspepsie met klachten passend bij refluxziekten, maar niet bij de andere symptomen. Evaluatie van ‘opgeblazen gevoel’ en ‘vroegtijdig verzadigd gevoel’ was wegens een ‘carry-over’-effect niet mogelijk.

Conclusie

Binnen de groep van patiënten met functionele dyspepsie kan een subgroep met klachten passend bij refluxziekten worden onderscheiden, waarbij de aandoening goed reageert op ranitidine.