Samenvatting
Doel
Inzicht geven in publicatiepraktijk en -beleid van de tuchtrechtspraak voor de gezondheidszorg in Nederland.
Opzet
Descriptief.
Methode
Alle in de periode 1995-2002 in de Nederlandse Staatscourant verschenen uitspraken van de tuchtcolleges en gerechtshoven werden onderzocht. Nagegaan werden: jaar van publicatie en uitspraak, rechtsprekend college, aangeklaagde beroepsbeoefenaar, soort klager, aard van klacht en uitspraak en aan welke tijdschriften de beslissing was aangeboden. De gepubliceerde uitspraken werden gerelateerd aan het totale aantal uitspraken en tuchtzaken in de onderzoeksperiode. Via vragenlijsten werd het publicatiebeleid nagegaan van de tuchtcolleges.
Resultaten
Van alle tuchtuitspraken werd 4 bekendgemaakt in de Staatscourant (323/8902). Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg besloot vaker tot publicatie dan de regionale tuchtcolleges (RTC’s) (8 respectievelijk 2). Tussen de RTC’s onderling bestonden forse verschillen (uitersten: 1-5). Per beroepsgroep liepen de gepubliceerde uitspraken in tuchtzaken uiteen van 2 tot 23. De beslissingen werden aan ruim 20 tijdschriften aangeboden; de meeste aan het Tijdschrift voor Gezondheidsrecht (TvGR) (92) en Medisch Contact (MC) (88). Het TvGR plaatste bijna tweederde van de aangeboden uitspraken (63), MC bijna driekwart (74). Bij besluiten om tot publicatie over te gaan, interpreteerden de tuchtcolleges het begrip ‘algemeen belang’ niet eenduidig.
Conclusie
Om het beoogde kwaliteitsbevorderend effect op de beroepsuitoefening in de tuchtrechtspraak te bereiken, dient het publicatiebeleid meer aandacht te krijgen en dienen de colleges een gezamenlijke gedragslijn te ontwikkelen. Er zou meer gepubliceerd kunnen worden, ook in disciplinegebonden tijdschriften.
Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:425-9
Reacties