Samenvatting
Patiënt A, een 3-jarige jongen met een kleine lengte, waarbij een partiële groeihormoondeficiëntie was vastgesteld, werd behandeld met groeihormoon. Bij nadere evaluatie bleek er echter sprake te zijn van psychosociale deprivatie ten gevolge van een instabiele gezinssituatie. Na verbetering van de psychosociale situatie werd de groeihormoonbehandeling gestaakt, waarna er geen groeivertraging meer werd waargenomen. Bij patiënt B, een 10-jarig meisje met een kleine lengte, bleek bij reconstructie van de groeicurve een groeistagnatie te zijn opgetreden rond de leeftijd van 6 jaar. De oorzaak was psychosociale deprivatie tijdens ernstige ziekte van één van haar drielingzusjes. Na de stagnatie trad onvolledige inhaalgroei op, resulterend in een kleine lengte. Deze casussen benadrukken het belang van reconstructie van de groeicurve en een goede psychosociale anamnese bij alle kinderen met een groeivertraging of kleine lengte. Het klinisch beeld van psychosociale groeivertraging kan lijken op het beeld van een idiopathische, geïsoleerde groeihormoondeficiëntie. Het tijdig stellen van de juiste diagnose voorkomt onnodige, uitgebreide diagnostiek en maakt gerichte behandeling en begeleiding mogelijk.
Reacties