Psychologische autopsie bij jeugdsuïcides in Nederland

Objective

In 2017, there was a sharp increase in the number of suicides among 10- to 19-year-olds. A psychology autopsy study was conducted among the bereaved to identify contributing factors and inform suicide prevention strategies.

Design

A multi-method psychology autopsy study with qualitative interviews and questionnaires.

Method

Coroners identified youth suicides from 2017 and general practitioners contacted the parents. 95 respondents provided information, involving 35 adolescents, on precipitating factors, adolescence, youth (mental) health care, imitation effects, social media and sexual orientation. Qualitative and quantitative analyses were performed.

Results

Several adverse childhood experiences played a role at an individual level, such as (cyber)bullying, parental divorce, sexual abuse, as well as complex mental disorders, and previous suicide attempts. Most adolescents were enrolled in health care at the time of death, had multiple psychiatric diagnoses and difficulties finding appropriate care. Three subgroups stood out: (1) girls characterized by insecurity and perfectionistic traits, who developed psychopathology and dropped out of school, (2) boys with a developmental disorder, who were transferred to special needs education and felt rejected, (3) adolescents who had never received professional help. Contagion effects of social media use in a clinical setting were also found.

Conclusion

Suicidality is a complex, often deteriorative process and has no singular cause. It is important to be aware of warning signs of suicidal thoughts, particularly in adolescents. We recommend practitioners to ensure continuity of care, engage in ‘network psychiatry’, where practitioners do not refer but stay involved, and stress the importance of prevention in education.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

Doel

In 2017 was er een piek met 81 suïcides onder adolescenten tot 20 jaar. Psychologische autopsies werden uitgevoerd onder nabestaanden om invloedrijke factoren te identificeren en tot praktische aanbevelingen voor suïcidepreventie te komen.

Opzet

Multi-methodische psychologische autopsie met diepte-interviews en vragenlijsten.

Methode

Forensisch artsen achterhaalden jeugdsuïcides uit 2017 en huisartsen namen contact op met de ouders of verzorgers. 95 respondenten, behorende bij 35 overleden adolescenten, werden geïnterviewd en vulden vragenlijsten in over invloedrijke factoren, de laatste periode, adolescentie, jeugdzorg en ggz, imitatie-effecten, sociale media en seksuele oriëntatie. Op de antwoorden werden kwalitatieve thematische en kwantitatieve descriptieve analyses uitgevoerd.

Resultaten

Op individueel niveau speelde een complex samenspel van negatieve ervaringen uit de kindertijd een rol, zoals pesten, echtscheiding ouders, seksueel misbruik, maar ook psychische stoornissen en eerdere suïcidepogingen. De meeste adolescenten ontvingen zorg op moment van overlijden, hadden vaak meerdere diagnosen en hadden moeite om passende zorg te vinden. Er vielen 3 subgroepen op: (a) meisjes met een perfectionistische houding die psychopathologie ontwikkelden en uitvielen op school; (b) jongens met een ontwikkelingsstoornis, zoals autisme, die werden overgeplaatst naar speciaal onderwijs en zich afgewezen voelden; en (c) adolescenten zonder duidelijke signalen, die nooit hulp hadden ontvangen. Daarnaast werden besmettingseffecten gevonden van sociale media die adolescenten in klinische settingen gebruikten.

Conclusie

Suïcidaliteit is een complex, vaak langdurig proces en heeft nooit één oorzaak. Het is belangrijk om, zeker bij adolescenten, bij allerlei klachten alert te zijn op suïcidale gedachten. Zorg voor continuïteit in de behandeling, maak gebruik van ‘netwerkpsychiatrie’ waarin hulpverleners niet doorverwijzen maar zelf betrokken blijven, en biedt preventie aan in onderwijs.

Artikelinformatie

Aanvaard op

3 februari 2021

22 maart 2021

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D5610

Vakgebied

GGZ

Huisartsgeneeskunde

Kindergeneeskunde

Publieke gezondheidszorg

Auteursinformatie

113 Zelfmoordpreventie, Amsterdam: dr. S.Y.M. Mérelle, klinisch epidemioloog en bewegingswetenschapper; dr. D.D. van Bergen, jeugdwetenschapper en socioloog (tevens: Rijksuniversiteit Groningen, faculteit. Gedrags- en Maatschappijwetenschappen, afd. Pedagogische Wetenschappen en Onderwijswetenschappen); E.M.N. Balt, MSc, gezondheidswetenschapper; M. Looijmans, MSc, psycholoog; dr. R. Gilissen, bioloog en gedragswetenschapper. Radboud Universiteit, Behavioural Science Institute, Nijmegen: dr. S.P.A. Rasing: psycholoog (tevens: GGZ Oost Brabant, Depressie Expertisecentrum Jeugd, Oss); dr. D. Creemers, klinisch psycholoog (tevens: GGZ Oost Brabant, afd. Kind en Jeugd, Boekel). Amsterdam UMC, afd. Kinder- en Jeugdpsychiatrie en Psychosociale Zorg, Amsterdam: mr. dr. L. van Domburgh, psycholoog en jurist (tevens: Kwaliteit van Zorg en Innovatie, Pluryn); prof. dr. A. Popma, kinder- en jeugdpsychiater. Nederlands Centrum Jeugdgezondheid, Utrecht: drs. C.W. Mulder, arts Maatschappij & Gezondheid. GGD Noord- en Oost Gelderland, Zwolle: drs. O. Sijperda, arts Maatschappij & Gezondheid.

Contact S. Mérelle (s.merelle@113.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur	Belangenverstrengeling
Saskia Y.M. Mérelle	ICMJE-formulier
Sanne P.A. Rasing	ICMJE-formulier
Diana D. van Bergen	ICMJE-formulier
Elias M.N. Balt	ICMJE-formulier
Milou Looijmans	ICMJE-formulier
Lieke van Domburgh	ICMJE-formulier
C. Wico Mulder	ICMJE-formulier
Onno Sijperda	ICMJE-formulier
Renske Gilissen	ICMJE-formulier
Daan Creemers	ICMJE-formulier
Arne Popma	ICMJE-formulier

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier

Huisartsgeneeskunde

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.

ASK NTVG

Psychologische autopsie bij jeugdsuïcides in Nederland

Samenvatting