Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Psychische gezondheid van 13-14-jarigen voor en na de cafébrand in Volendam; een prospectief onderzoek met gegevens van de getroffenen en van een controlepopulatie

Onderzoek
S.A. Reijneveld
M.R. Crone
F.C. Verhulst
S.P. Verloove-Vanhorick
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2003;147:1785-92
Abstract
Abstract
Sluiten
Mental health of 13- and 14-year-old children before and after the café fire in Volendam, the Netherlands; a prospective study with data from the victims and a control population

To examine the effects of a catastrophe on the mental health of adolescents using prospective data from before and after the catastrophe.

Design

Prospective, comparative.

Method

The Volendam café fire wounded about 250 adolescents, of whom 14 died. In September and October 1999, 15 months before the catastrophe, all grade 2 pupils from the main Volendam secondary school (of whom 31 were in the café as the fire broke out) and from two other schools had been included as control group in a planned study. They had provided self-report data on behavioural and emotional problems (using the questionnaire ‘Youth Self-Report’; YSR) and on substance use. In May 2001, 5 months after the catastrophe, follow-up data were collected in accordance with the protocol from 91 of 124 Volendam children (aged 13-14 years) for whom 1999-data were available (73.4) and from 643 of 830 control children (77.5).

Results

Volendam children exhibited higher increases in the proportion of clinical scores on the YSR scale for total problems (odds ratio: 1.82; 95 CI: 1.01 to 3.29; p = 0.046) and on excessive use of alcohol (4.57; 2.73-7.64; p < 0.0001), but not for smoking (0.87; 0.48-1.56; p = 0.63) and not for the use of marihuana, ecstasy and sedatives. YSR increases were greatest for the syndromes ‘anxiety/depression’ (2.85; 1.23-6.61), ‘thought problems’ (2.16; 1.09-4.30), and ‘aggressive behaviour’ (3.30; 1.30-8.36). Intention to treat analyses, in which all cases of drop-out retained their original baseline values, showed statistically significant effects for the excessive use of alcohol and YSR syndromes. The effects were virtually the same for both the victims and their classmates.

Conclusion

Post-catastrophe interventions should address anxiety, depression, thought problems, aggression and alcohol abuse among both victims and their peer group.

Samenvatting

Doel

Nagaan van de effecten van een ramp op de psychische gezondheid van kinderen, gebruikmakend van prospectieve gegevens van voor en na de ramp.

Opzet

Prospectief, vergelijkend.

Methode

De Volendamse cafébrand verwondde ongeveer 250 jongeren, van wie er 14 overleden. In september en oktober 1999, 15 maanden voor de ramp, werden alle leerlingen in klas 2 van de grootste Volendamse school voor voortgezet onderwijs (van wie er 31 bij de brand waren) en van twee andere scholen als controlegroep in een onderzoek betrokken. Zij rapporteerden toen over gedragsproblemen en emotionele problemen (via de ‘Youth self-report’-vragenlijst; YSR) en over middelengebruik. Conform het protocol werden in mei 2001, 5 maanden na de ramp, follow-upgegevens verzameld van 91 van de 124 Volendamse kinderen (leeftijd: 13-14 jaar) van wie een voormeting beschikbaar was (73,4) en van 643 van de 830 controlekinderen (77,5).

Resultaten

Volendamse kinderen hadden een sterkere toename in de proportie klinische scores op de YSR-schaal ‘totale problemen’ (oddsratio: 1,82; 95-BI: 1,01-3,29; p = 0,046) en in excessief gebruik van alcohol (4,57; 2,73-7,64; p < 0,0001), maar niet in roken (0,87; 0,48-1,56; p = 0,63) en niet in gebruik van marihuana, ecstasy en slaapmiddelen. De toenamen op de YSR waren het grootst voor de syndroomschalen ‘angstig/depressief’ (2,85; 1,23-6,61), ‘denkproblemen’ (2,16; 1,09-4,30) en ‘agressief gedrag’ (3,30; 1,30-8,36). ‘Intention to treat’-analysen – waarbij alle uitgevallenen hun oorspronkelijke uitgangswaarden hielden – lieten statistisch significante effecten zien voor excessief drinken en de YSR-syndromen. De effecten waren vrijwel hetzelfde voor de slachtoffers en hun klasgenoten.

Conclusie

Interventies na een ramp moeten gericht zijn op angst, depressie, denkproblemen, agressie en alcoholgebruik van slachtoffers en hun vriend(inn)en.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2003;147:1785-92
Vakgebied
Chirurgie
GGZ
Publieke gezondheidszorg
Auteursinformatie

TNO Preventie en Gezondheid, Postbus 2215, 2301 CE Leiden.

Dr.S.A.Reijneveld, sociaal-geneeskundige/epidemioloog; mw.drs.M.R. Crone, gezondheidswetenschapper; mw.prof.dr.S.P.Verloove-Vanhorick, kinderarts/epidemioloog.

Erasmus Medisch Centrum, locatie Sophia Kinderziekenhuis, afd. Psychiatrie, Rotterdam.

Prof.dr.F.C.Verhulst, kinder- en jeugdpsychiater.

Contact dr.S.A.Reijneveld (sa.reijneveld@pg.tno.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties