Samenvatting
Achtergrond
Hyperkaliëmie is een frequent voorkomende elektrolytstoornis die soms behandeling vereist vanwege het risico op een levensbedreigende hartritmestoornis. Bij pseudohyperkaliëmie is de kaliumconcentratie verhoogd in het bloedmonster, maar niet in de patiënt. Bekende oorzaken van pseudohyperkaliëmie zijn hemolyse, leukocytose, trombocytose, seizoensgebonden pseudohyperkaliëmie, kaliumefflux uit spiercellen doordat de armspieren worden aangespannen tijdens de bloedafname en bijmenging door bloedafname uit een infuus waarmee kaliumchloride wordt toegediend. Zeldzamere oorzaken zijn EDTA-contaminatie en familiaire pseudohyperkaliëmie.
Casus
Een 23-jarige vrouw werd opgenomen vanwege ascites bij polycythaemia vera en trombocytose. Wij behandelden haar met hydroxycarbamide. De kaliumconcentratie in het serum was 6,1 en 6,8 mmol/l. Daarom stopten wij de spironolacton en behandelden wij de patiënte met natriumpolystyreensulfonaat en een insuline-glucose-infuus. De kaliumconcentratie in het serum daalde pas op de negende dag van de opname, toen het trombocytengetal was genormaliseerd. Er bleek sprake te zijn van een pseudohyperkaliëmie door trombocytose.
Conclusie
Kennis van de oorzaken van pseudohyperkaliëmie en laagdrempelig overleg met de klinisch chemicus helpen om het onderscheid te maken met ware hyperkaliëmie. Daardoor kunnen overbodige diagnostiek en mogelijk schadelijke behandeling worden voorkomen.
Reacties