Pseudo-hypoparathyreoïdie; waar zit de kink in de kabel?

Klinische praktijk
H. Seinen
H.P.F. Koppeschaar
C.J.M. Lips
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:1412-7
Abstract

Samenvatting

Pseudo-hypoparathyreoïdie is een ziektebeeld waarbij om een of andere reden het effect dat PTH in normale omstandigheden in het doelorgaan teweegbrengt, uitblijft. Bij het hier beschreven type Ia is de signaaloverdracht gestoord als gevolg van veranderde genetische aanleg van het stimulerende G-proteïne (Gs) in de celmembraan ten gevolge waarvan onvoldoende cAMP gevormd wordt na binding van PTH op de membraanreceptor. Door uitblijven van het beoogde PTH-effect schiet de calciumhomeostase tekort. In een groot aantal gevallen gaat dit type van pseudo-hypoparathyreoïdie gepaard met fenotypische kenmerken zoals korte gestalte, rond gezicht, adipositas, brachydactylie, subcutane en intracerebrale calcificaties en soms bradyfrenie. Omdat het Gs-proteïne onspecifiek ook bij binding van andere polypeptidehormonen aan de voor deze hormonen specifieke receptor tot cAMP-vorming aanleiding geeft, kunnen er meerdere hormoonresistenties tegelijkertijd aanwezig zijn.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Heidelberglaan 100, 3584 CX Utrecht.

Afd. Algemene Interne Geneeskunde: H.Seinen, assistent-geneeskundige; dr.C.J.M.Lips, internist.

Afd. Endocrinologie: dr.H.P.F. Koppeschaar, internist.

Contact H.Seinen

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties