Protocollering van traumazorg en het missen van letsels bij ernstig gewonde ongevalspatiënten in de prehospitale fase

- Standardizing trauma care according to internationally accepted life-support principles is being increasingly implemented in the prehospital as well as the intramural setting. In the primary survey it is important to distinguish between aspects of major and minor importance, without losing sight of details. In prehospital care it is of little use to be focused on the complete diagnoses and the approach should be related to signs and symptoms. First attention should be paid to the mechanism of injury, related potential vital impairment and obvious visible injuries. The goal should be effective treatment, focused on the stabilization of vital functions and triage related to the choice of facility necessary for definitive care.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2180-2

Zie ook de artikelen op bl. 2178 en 2197.

In de hulpverlening van ongevalsslachtoffers buiten het ziekenhuis, ook wel genoemd de prehospitale zorg, maar ook in de eerste intramurale opvang, zal men conform de principes van de ‘prehospital trauma life support’ (PHTLS) en ‘advanced trauma life support’ (ATLS) allereerst een inventarisatie maken van de vitale functies. Beoordeling van symptomen die al dan niet ogenschijnlijk levensbedreigend zijn, dan wel levensbedreigend kunnen worden, gaat boven het stellen van een diagnose. Het meteen symptoomgericht beoordelen en het direct daarmee gepaard gaande noodzakelijke handelen noemt men ook wel kernachtig de eerste aanpak (‘primary survey’). Daarbij gaat men zelfs voorbij aan direct in het oog springende verwondingen. Deze systematische aanpak leidt tot een efficiënter zorgproces en verbetert de prognose van het slachtoffer.1 2 In dit artikel ga ik in op het missen van letsels en op de getallen van Lichtveld et al. elders…