Profibrotische effecten van aldosteron

- Animal studies have shown that during high sodium intake aldosterone induces cardiac fibrosis and renal nephrosclerosis through activation of mineralocorticoid receptors.

- In the human heart mineralocorticoid receptors and activity of the enzyme 11β-hydroxysteroid-dehydrogenase type 2, which is required for the activation of mineralocorticoid receptors by aldosterone, are both present.

- In clinical medicine the profibrotic effect of aldosterone has been related to diastolic dysfunction, arrhythmia and progression of cardiac and renal failure.

- The addition of an aldosterone receptor antagonist to optimal treatment in patients with heart failure causes a decrease in serum markers of collagen turnover and a decline in cardiac morbidity and mortality. These findings are a strong indication of a profibrotic effect of aldosterone in cardiac failure.

- Studies concerning the profibrotic effect of aldosterone in patients with primary hyperaldosteronism are contradictory and at the moment no data are available about a potential antifibrotic effect of aldosterone receptor antagonists in patients with impaired renal function.

Samenvatting

- Proefdieronderzoek heeft laten zien dat aldosteron onder bepaalde experimentele omstandigheden via activering van mineralocorticoïdreceptoren cardiale fibrose en renale nefrosclerose induceert.

- In menselijk hartweefsel zijn mineralocorticoïdreceptoren en activiteit van het enzym 11β-hydroxysteroïddehydrogenase type 2 aantoonbaar; dat enzym is noodzakelijk voor activering van mineralocorticoïdreceptoren door aldosteron.

- Klinisch wordt het veronderstelde profibrotische effect van aldosteron gerelateerd aan diastolische disfunctie, hartritmestoornissen en progressie van hartfalen en nierinsufficiëntie.

- Toevoeging van een aldosteronreceptorantagonist aan optimale therapie bij hartfalen leidt zowel tot een afname van serummarkers van collageenturnover als tot een afname van cardiale morbiditeit en sterfte. Deze bevindingen gelden als een sterke aanwijzing voor een profibrotisch effect van aldosteron bij hartfalen bij de mens.

- Studies naar cardiale fibrose bij patiënten met primair hyperaldosteronisme zijn evenwel tegenstrijdig, terwijl gegevens over mogelijke antifibrotische effecten van aldosteronreceptorantagonisten bij patiënten met chronische nierinsufficiëntie ontbreken.