Samenvatting
Doel
Analyse van de effectiviteit van anti-decubituszitkussens.
Opzet
Literatuuronderzoek
Methode
In de database van PubMed werden 8 geschikte studies gevonden. Onder deze studies waren 3 klinische onderzoeken met in totaal 296 patiënten en 5 laboratoriumexperimenten met in totaal 107 proefpersonen, waaronder patiënten. In bewijskracht werd onderscheid gemaakt tussen niveau A (RCT en meta-analyse) en niveau B (overige vormen van onderzoek). De uitkomstmaten waren de drukparameters van de anti-decubituszitkussens en het ontstaan van decubitus. Een foamzitkussen van 7,6 cm dikte werd beschouwd als basisvoorziening; deze werd niet tot de drukreducerende systemen gerekend.
Resultaten
In 2 studies waren verschillende typen luchtzitkussens met een gel/foamzitkussen vergeleken. De drukverdeling was het best bij het luchtcompartimentszitkussen. Dit type zitkussen gaf het kleinste contactoppervlak met hoge drukken. In 3 studies waren drukreducerende systemen vergeleken met een 7,6 cm foamkussen. De methodologisch beste studie van deze 3 liet zien dat een drukreducerend systeem een lagere incidentie van zitgerelateerde decubitus geeft (0,9 vs. 6,7%; p = 0,04). De andere 2 studies waren te klein om significante verschillen te laten zien. Bij onderlinge vergelijking van verschillende typen gel/foamzitkussens en een laagprofielluchtkussen waren geen significante verschillen in drukverdeling gevonden. Uit een vergelijking van foamkussens van verschillende dikte bleek dat de drukverdeling optimaal was bij 8 cm dikte.
Conclusie
Drukreducerende systemen zijn effectief in de preventie van decubitus. Van deze systemen heeft het luchtcompartimentszitkussen de beste drukverdelende eigenschappen.
Reacties