Samenvatting
De acute zorg in Nederland staat onder druk. We moeten innoveren om iedereen passende acute zorg te kunnen blijven leveren. Als onderdeel van de acute zorg vervoeren ambulances patiënten naar de Spoedeisende Hulp. Als de vitale functies van een patiënt bedreigd zijn, is het duidelijk dat hij of zij direct naar het ziekenhuis vervoerd moet worden. Maar voor patiënten met subacute symptomen zonder duidelijke differentiaaldiagnose is de SEH niet in alle gevallen de beste plek. Onze literatuurstudie naar triage in de ambulance bij deze patiëntengroep laat zien dat teleconsultatie van artsen in het ziekenhuis positief wordt ervaren, maar nog onvoldoende is onderzocht. Ook de positieve resultaten van sneltesten bij het vermoeden van bepaalde aandoeningen bieden inspiratie om deze technieken te onderzoeken en ook in te zetten als de differentiaaldiagnose breder is. Op deze wijze kunnen we een deel van de patiënten veilig thuislaten na een ambulanceoproep. Dat draagt bij aan doelmatige acute zorg van hoge kwaliteit.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Prehospitale triage op basis van onduidelijke symptomen
Geachte collega's,
Wat jammer dat in dit hele artikel geen huisarts is betrokken, dé zorgverlener op het gebied van prehospitale triage!
Ik reageer vooral op deze alinea: "In enkele RAV-regio’s kan al telefonisch worden overlegd met huisartsen. Dit is echter geen landelijk uniform beleid en dit overleg heeft ook niet altijd tot doel om samen te beslissen. Juist de specialistisch-medische kennis en de mogelijkheid om door beeldverbinding de klinische blik van een geconsulteerd specialist toe te voegen, kunnen de beslissing over het al dan niet insturen verbeteren. Samen leveren de ambulancezorgprofessional en de geconsulteerde specialist hoogstaande individuele acute zorg en benutten ze de schaarse capaciteit optimaal."
Mijn ervaring is dat juist de kennis en het overleg met de huisarts niet gemist kan worden. Naast dat deze ook zijn/ haar mannetje moet kunnen staan wat betreft prehospitale klachten, is deze van onschatbare waarde aangezien deze continuiteit heeft met de patient, het overzicht heeft over het gehele medische dossier , de laatste contacten kan inzien en zijn/ haar omgeving van haver tot gort kent.
Ik denk niet dat men zich realiseert hoe bijdragend dit kan zijn.
In mijn regio vindt regelmatig overleg plaats met een ambulanceverpleegkundige, vooral wanneer deze de inschatting maakt de patient ter plaatse te laten. Het kan dan goed zijn dat we in overleg besluiten dat ik later alsnog een visite afleg aangezien er afgeschaald kan worden in urgentie.
Wanneer deze vraag zich voordoet buiten kantooruren, dan hebben we inmiddels bij vrijwel iedere patient via LSP een dossier tot onze beschikking waarbij ook de laatste contacten en de gehele voorgeschiedenis kan worden ingezien, niet onbelangrijk wanneer het bijvoorbeeld gaat om behandelwensen.
Ik hoop dat jullie in het verder uitwerken van de doelmatigheid van de acute zorg in het vervolg huisartsen willen betrekken!!
Reactie
Leuk dat er een keer een artikel over de ambulancezorg in het NTvG staat! Mooi dat ook dit vak in ontwikkeling is.
In de praktijk (zeker in mijn regio) komt het vaak voor dat ambulanceverpleegkundigen bij onduidelijke symptomen overleggen met de (dienstdoende) huisarts of met specialisten in het ziekenhuis (internist, geriater, neuroloog, etc). Wat ik mis in het artikel is dat elke RAV ook een of meerdere medisch managers ambulancezorg (mma's) in dienst heeft die 24 uur per dag gebeld kunnen worden voor informatie en advies. In mijn regio wordt daar regelmatig gebruik van gemaakt.