U wordt als arts in de nachtdienst bij een patiënt met een longontsteking geroepen. De ademhalingsfrequentie is gestegen en de bloeddruk gedaald. De diagnose ‘longontsteking’ was gebaseerd op koorts, kortademigheid, enkele crepitaties bij longauscultatie, en een voor-achterwaartse, matig ingeademde X-thorax met een opgeheven afgrenzing van het linker hemidiafragma. Uw lichamelijk onderzoek levert niets nieuws op. Wat is hier aan de hand? Ontwikkelt zich een sepsis vanuit de pneumonie? Is er cardiogeen longoedeem ontstaan? Klopt de diagnose ‘longontsteking’ wel?
Gelukkig hebt u een echoapparaat in uw zak. Hiermee maakt u een point-of-care-echo. Op de plek waar op de X-thorax de afwijking werd gezien, ziet u alleen wat pleuravocht zonder longinfiltraat. Er is geen longoedeem. De rechter ventrikel is duidelijk uitgezet en de V. cava inferior is wijd en collabeert niet, terwijl de linkerventrikelfunctie normaal oogt. Deze combinatie doet u sterk denken aan longembolieën met rechterventrikelbelasting. U maakt nog een echo van…
Reacties