Dames en Heren,
Een patiënt die zich bij de huisarts meldt in verband met een plotse toename van mouches volantes, zónder lichtflitsen of gezichtsveldverlies, wordt nogal eens zonder urgentie verwezen naar een oogarts. In de huidige NHG-standaard Visusklachten worden lichtflitsen, gezichtsvelduitval en acute visusdaling als alarmsymptomen beschreven, maar een plotse toename van mouches volantes niet. In deze klinische les laten we zien waarom dat onterecht is.
In de NHG-standaard Visusklachten wordt weliswaar geadviseerd patiënten te instrueren direct contact op te nemen bij plotse toename van mouches volantes, maar een advies voor een spoedverwijzing naar de oogarts ontbreekt. In deze klinische les illustreren wij aan de hand van 3 patiënten dat een plotse toename van mouches volantes een alarmsymptoom is dat een snelle verwijzing naar de oogarts rechtvaardigt.
Patiënt A, een 54-jarige vrouw met een blanco oogheelkundige voorgeschiedenis, meldde zich bij de huisarts met de klacht van één mouche volante in haar linker oog sinds 3 weken. Zij had geen klachten van lichtflitsen, visusdaling of gezichtsvelduitval. De huisarts verwees haar naar de oogarts voor een afspraak binnen 4 weken en instrueerde patiënte om bij toename van de klachten of visusdaling eerder contact op te nemen. Bij de oogarts werd een achterste glasvochtmembraanloslating (AGVL) vastgesteld zonder afwijkingen aan het netvlies. Er werd geen vervolgafspraak gemaakt. Patiënte kreeg uitleg…
Reacties