Waarom dit onderzoek?
Er is een trend in de VS om aandoeningen van het binnenoor, zoals idiopathisch plotseling perceptief gehoorverlies, te behandelen met een injectie van glucocorticoïden in het middenoor. Deze glucocorticoïden diffunderen via de ronde venstermembraan naar het binnenoor en bereiken zo een veel hogere concentratie in het doelorgaan…
Artikelinformatie
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Geen bewijs voor corticosteroïden bij plotsdoofheid
In 2009 is een Cochrane (1) verschenen betreffende de orale behandeling van plotsdoofheid met corticosteroïden. Slechts 2 onderzoeken konden aan de insluitcriteria voldoen. Deze bleken van
matige kwaliteit en de uitkomsten ervan waren tegenstrijdig zodat een conclusie niet mogelijk was. Ook een eerdere meta-analyse (2) vond geen steun voor de werkzaamheid van orale corticosteroïden bij plotsdoofheid.
In het door u beschreven onderzoek wordt geconcludeerd dat een locale behandeling met corticosteroïden even werkzaam is als een orale behandeling met corticosteroïden.
Op grond van deze meta-analyses zou men echter ook kunnen concluderen dat een locale behandeling met corticosteroïden net zo min werkzaam is als een orale behandeling met corticosteroïden.
Ik ben benieuwd naar uw visie op dit punt.
Willem van der Krol Leeuwarden
1. Cochrane Collaboration 2009, Steroids for idiopathic sudden
sensorineural hearing loss. Wei BP, Mubiru S. , O?Leary S.
2. Treatment of Sudden Sensorineural Hearing Loss, Meta-analysis,
Anne Elizabeth Conlin, BA&Sc, MD; Lorne S. Parnes, MD, FRCSC Arch
Otolaryngol Head Neck Surg. 2007;133(6):582-586.
Plotsdoof (reactie auteur)
In de eerste regel van de laatste alinea staat uw reactie reeds beschreven: de wetenschappelijke bewijsvoering voor de huidige behandeling met orale corticosteroiden laat te wensen over.
De redactie laat echter voor een - in het kort - een zeer beknopte bespiegeling toe, Het artikel dient onder de aandacht gebracht te worden en kan slechts beperkt genuanceerd worden. In ben blij dat u met uw reactie deze nuancering alsnog verder expliciteert.
Aan de andere kant weet ik uit ervaring dat het onderzoek naar een interventie bij plotselinge doofheid niet eenvoudig is: de incidentie is 1 op 10000, de meeste patienten melden zich te laat voor behandeling en daarom is een dergelijk onderzoek alleen in multicenter verband te doen, hetgeen het kostbaar maakt. Desondanks is het in Nederland gelukt om het effect van antivirale geneesmiddelen bij idiopatisch plotseling perceptief gehoorverlies te onderzoeken.
Robert Stokroos, kmo-arts, MUMC