Pleuroperitoneale shunt ter behandeling van pleuritis carcinomatosa exsudativa

– Intractable malignant pleural effusions are responsible for substantial morbidity in patients with terminal carcinoma. If standard therapy viz. repeated thoracocentesis is ineffective or causes long hospital stay, the use of a pleuroperitoneal shunt can be considered.

We describe our experience in three patients. In one patient the pleural effusion was secondary to a breast cancer, in two patients the primary tumour was never found. In these three patients placement of the shunt was easy without postoperative complications, but one patient developed ascites several weeks after surgery and the pleuroperitoneal shunt was replaced by a pleurocaval shunt. These three patients were discharged from the hospital a few days after surgery and pleural effusions did not recur.

Samenvatting

De kortademigheid bij patiënten met pleura-exsudaat ten gevolge van pleuritis carcinomatosa kan zeer invaliderend zijn. Wanneer bij dergelijke patiënten conventionele behandelingsmethoden falen of aanleiding geven tot langdurige ziekenhuisopname kan het gebruik van een pleuroperitoneale shunt worden overwogen.

Beschreven worden de ervaringen van de auteurs met deze methode bij drie patiënten. Bij één patiënte betrof het een pleuritis carcinomatosa bij een gemetastaseerd mammacarcinoom, bij de overige patiënten werd de primaire tumor nooit gevonden. Het inbrengen van de shunt was technisch eenvoudig en er deden zich geen chirurgische complicaties voor. Bij één patiënt ontwikkelde zich na de ingreep ascites, waarvoor pleurocavale drainage werd verricht. De patiënten konden enkele dagen na de ingreep uit de klinische behandeling worden ontslagen en kortademigheid als gevolg van recidiverend pleuravocht heeft zich niet meer voorgedaan.