Plastische chirurgie bij patiënten met een aangezichtsverlamming

- In short-term irreversible paralysis caused by facial nerve problems the aim is to re-innervate the paralysed facial musculature.

- Whenever a paralysis remains untreated for longer than 12-18 months successful re-innervation is unlikely.

- In longer-term paralysis the symmetry of the face at rest can be restored by a static procedure, a skin resection or a fascial suspension for example.

- Restoration of movement in the paralysed side of the face is possible by means of a dynamic procedure. For many years the temporal muscle and the masseter muscle have been used to improve the position of the mouth and closure of the eye. Spontaneous laughter can again be made possible by using a muscle from elsewhere in the body (e.g. the gracilis or possibly pectoralis minor) and attaching it to the nerve supply of the opposite side of the face.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:287-94

Samenvatting

- Bij kort bestaande, irreversibele verlamming op basis van een probleem met de N. facialis is de behandeling van keuze een re-innerverende ingreep.

- Als de verlamming langer dan 12-18 maanden bestaat, is succesvolle re-innervatie van de mimische musculatuur onwaarschijnlijk.

- Bij een langer durende verlamming kan de symmetrie van het gelaat in rust worden hersteld met een statische ingreep, bijvoorbeeld een huidresectie of een fascieplastiek.

- Herstel van beweging in de verlamde gelaatshelft is dan mogelijk door middel van een dynamische ingreep. Van oudsher worden de M. temporalis en de M. masseter aangewend ter verbetering van de positie van de mond en van de sluiting van het oog. Een spontane lach wordt mogelijk gemaakt door een spier van elders (M. gracilis en eventueel ook M. pectoralis minor) in het gelaat te plaatsen en deze aan te sluiten op de zenuwvoorziening van de gezonde zijde.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:287-94