Plastische chirurgie als ultimum refugium bij lichen sclerosus

– Lichen sclerosus, formerly called lichen sclerosus et atrophicus, is a chronic skin disease manifesting itself mostly in the perineal region and often associated with itching.

– Characteristic elements are well-defined depigmentation and degeneration of the skin sometimes showing haemorrhagic bullae or teleangiectases. The skin grows thinner and shrinks. Malignant degeneration is rare.

– The prevalence is 1:300 to 1:1000. The condition occurs more often in females than in males and more often in adults than in children.

– Drug treatment (symptomatic) comprises local application of corticosteroids, anaesthetics andor sex hormones. In case of insufficient response, cryotherapy is a good alternative. Chemical and surgical neurotomy are also sometimes applied, with fairly poor results.

– In refractory symptoms, excision of the affected skin, possibly with transplantation using a pedicled skin flap, may lead to mitigation.

Samenvatting

– Lichen sclerosus, voorheen lichen sclerosus et atrophicus, is een chronische huidziekte die zich vooral manifesteert in de perineale regio en veelal gepaard gaat met jeuk.

– Kenmerkend zijn een scherp begrensde depigmentatie en degeneratie van de huid met daarin soms hemorragische bullae of teleangiëctasieën. De huid wordt dunner en verschrompelt. Maligne ontaarding is zeldzaam.

– De prevalentie is 1:300 tot 1:1000. De aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en vaker bij volwassenen dan bij kinderen.

– Medicamenteuze behandeling (symptoombestrijding) bestaat uit lokale applicatie van corticosteroïden, anaesthetica en (of) geslachtshormonen. Als dit onvoldoende helpt, is cryotherapie een goed alternatief. Ook chemische en chirurgische neurotomie worden toegepast, met matig resultaat.

– Bij therapieresistente klachten kan excisie van de aangedane huid en eventueel transplantatie van een gesteelde huidlap leiden tot klachtenvermindering.