Persisterende hik kan worden gedefinieerd als langer dan 48 uur bestaande, intermitterende, onwillekeurige, clonische contracties van het diafragma, gevolgd door een plotselinge sluiting van de glottis, waardoor het typische hikgeluid ontstaat. In de literatuur wordt vooral aandacht geschonken aan de uiteenlopende somatische oorzaken, die als volgt kunnen worden samengevat:
–…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:436
Vakgebied
Reacties