Dames en Heren,
In de verloskunde is het zetten van een episiotomie tijdens de partus een veelvoorkomende procedure. De ingreep wordt verricht bij 15-70 van de vaginale bevallingen in Nederland, waarbij er een hoger percentage wordt gezien bij bevallingen in de tweede lijn.1-3 Vóór de episiotomie is veelal lokale anesthesie van het perineum gewenst. Daarvoor maakte men meestal gebruik van een lange, opnieuw te steriliseren naald (figuur 1a), maar in de loop van de tijd is deze naald steeds vaker vervangen door een korte wegwerpnaald (zie figuur 1b).
Er zijn verschillende indicaties voor een episiotomie, zoals een kunstverlossing, een te verwachten schouderdystokie en het bespoedigen van een bevalling bij foetale nood of bij weerstand van het perineum.2-4 Mogelijke complicaties van een episiotomie zijn infectie, slechte wondgenezing en toename van bloedverlies en pijn.4 5 In deze les laten wij u een zeldzame complicatie bij een…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Perineale infiltratieanesthesie voor een episiotomie
Collegae Hop-de Groot en Sporken maken in hun praktische artikel duidelijk waarom bij de infiltratieanesthesie voor een episiotomie een lange, niet-disposibele naald gebruikt moet worden (2008:2485-8). Zij spreken echter steeds over 'het zetten' van een episiotomie. Sikkel, onze opleider in het Universitair Medisch Centrum Leiden, wees er steeds op dat een episiotomie moest worden 'verricht'. Door zo te spreken gaf men duidelijk aan dat men besefte dat het ging om een ingreep met een omschreven indicatiestelling met mogelijke complicaties. Sikkel kon dan meestal niet nalaten om te wijzen op het stil verdriet van jonge ouders, veroorzaakt door de soms maandenlang aanwezige dyspareunie vanwege een slecht genezende episiotomiewond. Abcoude, december 2008 Prof.dr. F.B. Lammes, gynaecoloog
Perineale infiltratieanesthesie voor een episiotomie
Een 'episiotomie zetten' is een geleidelijk aan ingeslopen uitdrukking in de obstetrie geworden. Wij zijn het geheel eens met collega Lammes dat een episiotomie een verrichting is en dat deze handeling de naam 'verrichten van een episiotomie' verdient. Hij verwijst in zijn commentaar naar zijn opleider Sikkel, die stelde dat het verrichten van een episiotomie een ingreep betreft met een omschreven indicatiestelling met mogelijke complicaties. Onze klinische les maakt dit juist duidelijk en daarom wilden wij dit onder de aandacht brengen. Nijmegen, december 2008 Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis, afd. Gynaecologie, Nijmegen Drs. Rianne J. Hop-de Groot, arts niet in opleiding tot specialist Dr. Jan M.J. Sporken, gynaecoloog