Samenvatting
Doel
Systematische analyse van de meningen van deskundigen over de passendheid van indicaties voor de behandeling van benigne prostaathyperplasie (BPH); verkenning van de mogelijkheden de resultaten te gebruiken voor de verfijning of aanpassing van richtlijnen.
Opzet
Gemodificeerd Delphi-onderzoek.
Methoden
Een panel van 12 urologen beoordeelde de passendheid van 3 behandelingsvormen (chirurgie, α-adrenerge antagonisten, finasteride) voor in totaal 1152 papieren modelpatiënten. Het onderzoek werd beperkt tot gevallen waarvoor de vigerende richtlijnen geen eenduidige indicatiestelling bieden. De casuïstiek was gebaseerd op combinaties van 9 diagnostische kenmerken en hun gradaties. De panelleden scoorden eerst afzonderlijk de passendheid van de behandelingen op een 9-puntsschaal, telkens in vergelijking tot de optie ‘afwachten’. Op basis van de overeenstemming tussen de panelleden werden de individuele scores samengevoegd tot paneloordelen voor elke indicatie (‘passend’, ‘niet-passend’, ‘onzeker’). Door middel van regressiemethoden werd de samenhang tussen de verschillende diagnostische kenmerken en het oordeel ‘passende indicatie’ nader geanalyseerd.
Resultaten
Bij 44 van de modelpatiënten bij wie geen eerdere behandeling plaatsvond, beschouwde het panel chirurgie als passende behandeling. Voor α-blokkers en finasteride waren deze percentages respectievelijk 70 en 3. Er was een sterke en consistente samenhang tussen de verschillende diagnostische kenmerken en het paneloordeel ‘passende indicatie’.
Conclusie
Systematische analyse van klinische expertise biedt mogelijk een waardevolle bijdrage aan de verfijning van de indicatiestelling voor de behandeling van BPH.
Reacties