Parate kennis over de uitvoering van de Mantoux-test onvoldoende

To investigate whether health care professionals have sufficient knowledge of the Mantoux test procedure.

Design

Descriptive.

Methods

The hospital pharmacy records of the Medisch Spectrum Twente, a large teaching hospital in Enschede (1034 beds), the Netherlands, were reviewed to determine which departments had performed Mantoux tests in 1996. The municipal health service and the industrial/occupational medicine department of the hospital were included in the investigation. Knowledge of the Mantoux test procedure was assessed in 44 randomly chosen health care professionals by means of a multiple-choice questionnaire. They were also asked how often they had performed Mantoux tests in 1996 and whether they thought themselves able to perform the total Mantoux test procedure correctly.

Results

The frequency of setting and/or reading the Mantoux test was generally low and varied per department. Ninety-three percent of the 44 subjects under investigation presumed themselves able to perform the Mantoux test correctly. From the questionnaire forty percent knew how to set a Mantoux test, while 15 of the 33 persons (45) who had read a Mantoux reaction knew how to do this correctly. Nine of these 33 (27) had sufficient knowledge to execute the whole Mantoux test procedure correctly. The knowledge of the correct Mantoux test procedure was significantly better among those who performed the Mantoux test more often.

Conclusion

The theoretical knowledge regarding the Mantoux test is insufficient, especially among those health care professionals who rarely perform the test. It appears advisable to have the Mantoux tests performed by a few well-trained professionals.

Samenvatting

Doel

Onderzoeken of professionals in de gezondheidszorg weten hoe een Mantoux-test gezet en afgelezen moet worden.

Opzet

Descriptief.

Methoden

Via de ziekenhuisapotheek van het Medisch Spectrum Twente, een perifeer ziekenhuis (1034 bedden) te Enschede, werd geïnventariseerd welke afdelingen in 1996 Mantoux-tests hadden uitgevoerd. Ook de Gemeentelijke Geneeskundige Dienst en de Bedrijfsgeneeskundige Dienst van het ziekenhuis werden bij het onderzoek betrokken. Met behulp van een meerkeuzevragenlijst werden 44 medewerkers aselect gekozen en getest op hun kennis omtrent het zetten en het aflezen van de test. Tevens werd hun gevraagd hoe vaak zij de test in 1996 zetten/aflazen en of men zichzelf in staat achtte een Mantoux-test uit te voeren.

Resultaten

De frequentie waarmee de professionals de Mantoux-test zetten/aflazen, was in het algemeen laag en aan afdeling gebonden. Van alle 44 geënquêteerden achtte 93 zichzelf in staat een Mantoux-test te zetten; blijkens de enquête wist 40 hoe dat moest. Van degenen die in het voorgaande jaar een Mantoux-reactie hadden afgelezen, wist 45 (15/33) hoe dat moest; 9 van deze 33 personen (27) hadden voldoende kennis van de correcte totale Mantoux-procedure. De kennis was significant hoger bij medewerkers die frequent een Mantoux-test zetten.

Conclusie

De theoretische kennis omtrent de Mantoux-test is te gering en de Mantoux-test wordt vaak verricht door medewerkers die hier weinig ervaring mee hebben. Het lijkt zinvol Mantoux-tests te laten zetten op een centraal punt door enkele daartoe getrainde professionals.