Samenvatting
Doel
De overleving bepalen van patiënten met een melanoom, naarmate zij langer leven na de diagnose.
Opzet
Retrospectief onderzoek.
Methoden
Alle patiënten die in de periode 1994-2008 de diagnose ‘invasief melanoom’ kregen, werden geïncludeerd. De prognose van melanoompatiënten werd berekend voor elk extra overleefd jaar na de diagnose, in de vorm van een conditionele relatieve 1- en 5-jaarsoverleving (de laatste alleen voor lymfekliernegatieve patiënten). Er werd uitgesplitst naar geslacht en Breslow-dikte.
Resultaten
In de periode 1994-2008 werden 40.050 patiënten gediagnosticeerd met een melanoom (stadium I-III, 6% met lymfekliermetastasen) (bron: Nederlandse Kanker Registratie). De overleving voor patiënten met een melanoom met een Breslow-dikte van ≤ 1,0 mm (T1) was op het moment van diagnose en gedurende de gehele follow-upperiode gelijk aan die in de algehele bevolking. 6-8 jaar na diagnose werd de conditionele 5-jaarsoverleving van patiënten met een 1-2 mm dik melanoom (T2) ongeveer gelijk aan die van de algehele bevolking. Hoewel de conditionele relatieve 5-jaarsoverleving van patiënten met een melanoom > 4 mm dik (T4) steeg van ongeveer 60% bij diagnose naar 90% na 7 jaar, bleef een oversterfte van ongeveer 10% bestaan.
Conclusie
Naarmate de patiënten langer overleefden, werd de prognose van de Nederlandse melanoompatiënten beter, vooral bij vrouwen en patiënten met een dik melanoom. Bij patiënten met een T1-melanoom bleef de overleving vanaf diagnose gelijk aan die in de algehele bevolking.
Reacties