Samenvatting
In de laatste decennia wordt de kindergeneeskunde toenemend gekenmerkt door een veelvoud aan medisch-technische ontwikkelingen. Hierdoor is de uitkomst van veel ernstige chronische ziektebeelden op de kinderleeftijd veranderd. Er is een daling opgetreden in het aantal kinderen dat ten gevolge van ernstige ziekten overlijdt en tegelijkertijd is het aantal kinderen dat met een chronische ziekte of handicap in leven blijft toegenomen. Deze ontwikkeling stelt niet alleen nieuwe eisen aan de kindergeneeskunde, maar ook aan de volwassenengeneeskunde. Het doel van de ‘transitie’ is tweevoudig: (a) voorbereiden van de patiënt op de overdracht naar de volwassenengeneeskunde, door het verwerven van inzicht in het ziektebeeld en in het doel en de mogelijkheden van de behandeling, en het verwerven van eigen verantwoordelijkheid voor medicijnen en dieet; (b) het op elkaar afstemmen van zorg verleend door kindergeneeskunde en de zorg die wordt geboden door de geneeskunde voor volwassenen. Procedures voor transitie dienen te worden vastgelegd in een protocol. De procesbewaking berust in principe bij de behandelend kinderarts.
Reacties