In de laudatio na het verlenen van de doctorstitel aan Albers en Keizer op grond van hun gezamenlijke proefschrift ‘Een onderzoek naar de waarde van orthomanuele geneeskunde’ schetste prof.dr.E.Meijer hoe zijn interesse voor de orthomanuele geneeskunde tot stand is gekomen.1 Als neurochirurg kende hij een aantal patiënten die met succes aan een hernia nuclei pulposi waren geopereerd, maar die toch nog invaliderende rugklachten hadden. Toen hij met Albers in contact kwam, bood deze aan 5 therapieresistente, door Meijer te selecteren patiënten te behandelen in diens eigen spreekkamer. Tot zijn verwondering werd bij alle 5 een belangrijke en langdurige verbetering bereikt. Een dergelijke waarneming is geen bewijs voor de effectiviteit van orthomanuele geneeskunde, maar prikkelt wel de nieuwsgierigheid.
De orthomanuele geneeskunde is ontwikkeld door Sickesz.2 Zij gaat ervan uit dat pijnklachten van de wervelkolom, maar ook astma, migraine, hartritmestoornissen en maag- en darmklachten het gevolg kunnen zijn van foutieve…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties