Optimale therapie na trombolyse: agressief of conservatief?

Klinische praktijk
A. Meijer
F.W.A. Verheugt
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:349-54

Zie ook de artikelen op bl. 335, 338, 341, 354, 358 en 366.

Inleiding

Het nut van trombolytische therapie bij het acute myocardinfarct mag met de ter beschikking staande gegevens als vaststaand beschouwd worden. Bij intraveneuze toediening binnen 6 uur na het begin van de klachten wordt de ziekenhuissterfte gereduceerd met 20-50.1 Deze winst blijft gedurende de rest van het eerste follow-up-jaar behouden.2 Men neemt aan dat de betere overlevingscijfers berusten op behoud van de pompfunctie van het hart door ‘redding’ van hartspierweefsel. Inderdaad blijkt de globale ejectiefractie in de behandelingsgroep gemiddeld 6 groter te zijn dan in de controlegroep.3 De groep die het meeste profiteert van trombolytische therapie bestaat uit patiënten die binnen 4-6 uur na het begin van de klachten worden gezien met op het ECG aanwijzingen voor een groot bedreigd gebied.14 Intraveneuze toediening van streptokinase blijkt in 50, intracoronaire toediening zelfs…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Cardiologie, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

A.Meijer, assistent-geneeskundige; dr.F.W.A.Verheugt, cardioloog.

Contact dr.F.W.A. Verheugt

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties