'Open-wond'behandeling na abdominale operaties

Opinie
Th.J.M.V. van Vroonhoven
Chr. van der Werken
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:683-5

Zie ook het artikel op bl. 697.

Een chirurgische wond geneest gewoonlijk per primam intentionem, het proces van primaire wondgenezing, dat uitgaat van scherpe wondranden die met hechtingen geapproximeerd worden. Aan de oppervlakte van deze smalle wond wordt door migratie van epitheliale cellen het defect hersteld (epithelialisatie), terwijl in de diepte collagene vezels worden gevormd die de wondranden overbruggen en zo voor een snel herstel van de continuïteit zorgdragen.

Behalve deze primaire vorm onderscheiden wij de secundaire wondgenezing, waarbij er sprake is van een meer of minder groot defect, dat eerst met granulatieweefsel wordt opgevuld, waarna epithelialisatie kan plaatsvinden. Kenmerkend voor de secundaire wondgenezing is zogenaamde contractie, een nog nauwelijks begrepen proces waardoor een dergelijke (open) wond al genezende krimpt en het huiddefect dat uiteindelijk door epithelialisatie moet worden overbrugd in korte tijd aanzienlijk in omvang afneemt. Dit proces van contractie leidt er ook toe dat na afloop van secundaire…

Auteursinformatie

St. Elisabeth Ziekenhuis, afd. Heelkunde, Tilburg.

Prof.dr.Th.J.M.V.van Vroonhoven (thans: Academisch Ziekenhuis, afd. Heelkunde, Heidelberglaan 100, 3584 CX Utrecht) en Chr.van der Werken, chirurgen.

Contact prof.dr.Th.J.M.V.van Vroonhoven

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties