Op de grens van levensvatbaarheid: Nederlands verwijsbeleid bij vroeggeboorte te terughoudend

Evaluation of policy and treatment of deliveries at the limits of viability in the Netherlands and resulting survival figures.

Design

Cohort study.

Method

Within the framework of the European ‘Models of organising access to intensive care for very preterm births in Europe’ (MOSAIC) study, data was collected on all 512 births in 2003 (terminations excluded) following 22-31 weeks gestation in the catchment areas of the perinatal centres in Nijmegen and Utrecht, the Netherlands.

Results

Gynaecologists and neonatologists practised a reserved policy for the active treatment of pregnancies under 25 weeks (5/77; 6); all infants died. At 25 weeks, an active obstetric policy was used in one quarter of pregnancies, but none of the infants survived. Even at 26 weeks pregnancy, the obstetric policy was reserved and the mortality relatively high (9/31; 29). From the neonatal deaths, 86 out of 92 (93) were preceded by a decision either not to start or to discontinue treatment.

Conclusion

Dutch obstetricians and neonatologists practised a reserved policy at the limits of neonatal viability. There is more need for active antenatal transfer to perinatal centres for those at the lower limit of neonatal viability to enable well-balanced decisions to take place. The parents’ wishes should always be taken into account.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:383-8

Samenvatting

Doel

Onderzoek naar beleid en behandeling bij bevallingen op de grens van levensvatbaarheid en naar de gevolgen voor de overleving.

Opzet

Cohortonderzoek.

Methode

In de Europese ‘Models of organising access to intensive care for very preterm births in Europe’(MOSAIC)-studie naar vroeggeboorte werden in de regio’s Nijmegen en Utrecht gegevens verzameld over zwangerschap, geboorte en neonatale periode van alle 512 bevallingen (zwangerschapsafbrekingen uitgezonderd) na een zwangerschapsduur van 22-31 weken in 2003.

Resultaten

Bij een zwangerschapsduur korter dan 25 weken was actieve obstetrische behandeling zeldzaam (5/77; 6) en overleden alle kinderen. Bij 25 weken werd voor een kwart van de zwangerschappen een actief obstetrisch beleid gevoerd, maar overleefde geen van de pasgeborenen. Ook bij 26 weken was het beleid terughoudend en de sterfte relatief hoog (9/31; 29). Overlijden na de geboorte volgde in 86 van de 92 gevallen na een beslissing de behandeling niet te beginnen of te staken.

Conclusie

Het Nederlandse beleid op de grens van levensvatbaarheid werd gekenmerkt door een grote mate van terughoudendheid. Er is behoefte aan antenatale overplaatsing naar perinatologische centra bij dreigende vroeggeboorte om beslissingen over al dan niet behandelen onderbouwd te kunnen nemen, waarbij nadrukkelijk rekening gehouden wordt met de wensen van de ouders.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:383-8