Ontslag nemen op medische gronden: huisartsen onvoldoende op de hoogte van de achtergronden

To inventory the knowledge and the involvement of General Practitioners (GPs) in the procedure ‘resignation on medical grounds’. Resignation on medical grounds used to be a lawful action in order to prevent further occupational health deterioration. With the advent of new legislation resignation by the empioyee is financially detrimental as there is no financial recompensation for the loss of work, except in case of resignation because of acute medical problems.

Design

Exploratory, descriptive.

Setting

North-West and North-East Twente region, the Netherlands.

Methode

A short questionnaire was sent to the 160 GPs in this region.

Results

Of the notified GPs 72 (n = 116) responded. The familiarity with the concept ‘resignation on medical grounds’ appeared to be great (78), in contrast to the knowledge of its legal background (22). The number of times in the preceding 6 months that patients, industrial medical officers and social insurance physicians had approached the GPs with questions regarding resignation on medical grounds was limited; 34 had been consulted. A majority of the GPs considered it their task to make statements on this subject.

Conclusion

There was a time when ‘resignation on medical grounds’ could offer a solution when a working situation was damaging the health of an employee. In the current legislation it is only in cases of acute medical necessity that the resignation is not blame-worthy. The emphasis must nowadays be put on mediation and reintegration. This is the special task of the industrial medical officer. The GP may play a supportive, consultative part.

Samenvatting

Doel

Inventarisatie van de bekendheid van huisartsen met en hun betrokkenheid bij de procedure ‘Ontslag op medische gronden’.

Opzet

Explorerend, beschrijvend.

Plaats

Regio Noordwest- en Noordoost-Twente.

Methode

De 160 huisartsen in deze regio kregen een korte vragenlijst toegestuurd.

Resultaten

Van de aangeschreven huisartsen reageerde 72 (n = 116). Van deze huisartsen wist 78 wat ‘ontslag op medische gronden’ betekende, maar 78 kende de wettelijke achtergronden niet. Het aantal keren dat in de voorgaande 6 maanden patiënten, bedrijfs- en verzekeringsartsen de huisartsen met vragen hierover benaderd hadden, was beperkt: 34 had zulke vragen gekregen. De meeste huisartsen vonden dat het wel op hun weg lag uitspraken over deze kwestie te doen.

Conclusie

Met de nieuwe wetgeving (Wet Uitbreiding Loondoorbetaling bij Ziekte en Wet Boeten, Maatregelen, Terugvordering en Invordering Sociale Zekerheid) kan ontslag nemen op medische gronden geen oplossing bieden wanneer een werksituatie gezondheidsschade aan de werknemer toebrengt, tenzij in geval van acute medische noodzaak. De nadruk moet daarom liggen op bemiddeling en reïntegratie. Dit is vooral de taak van de bedrijfsarts. De huisarts kan daarbij een ondersteunende, adviserende rol spelen.