Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Onlangs gepubliceerde Europese en Amerikaanse richtlijnen voor hypertensiediagnostiek en -behandeling

Opinie
P.A. van Zwieten
H.A.J. Struijker Boudier
P.W. de Leeuw
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:868-71
Abstract
Abstract
Sluiten
Recently published European and American guidelines for the diagnosis and treatment of hypertension.

- The European Society of Hypertension in conjunction with the European Society of Cardiology has published new guidelines on the management of hypertension. At about the same time, the Joint National Committee in the United States updated the American hypertension guidelines. Both guidelines agree on a number of issues, such as the importance of systolic blood pressure, the necessity to take into account additional risk factors and the growing emphasis on combination treatment. As far as pharmacotherapy is concerned, however, there are major differences between the guidelines. Whereas the European report permits a choice from among several classes of drugs for initial treatment, the American guidelines still consider diuretics to be the first choice.

Inherent aan de huidige tijd zijn het beschrijven en vastleggen van medische handelingen in protocollen en richtlijnen. Dit gebruik bestaat, sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw, ook voor de diagnostiek en therapie van hypertensie. In dit kader zijn recent, en bijna gelijktijdig, twee belangrijke richtlijnen uit een reeks verschenen, namelijk de ‘2003 European Society of Hypertension- European Society of Cardiology guidelines for the management of arterial hypertension’ (ESH-ESC-richtlijnen)1 en de ‘Seventh report of the Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure’ (JNC7-rapport),2 waarbij ‘national’ slaat op de Verenigde Staten. Beide publicaties kunnen beschouwd worden als een gemoderniseerde versie van eerdere richtlijnen. Zo zijn de ESH-ESC-richtlijnen een vervolg op de in 1999 verschenen ‘WHO-ISH guidelines’3 en is het JNC7-rapport een voortzetting en modernisering van het JNC6-rapport.4 In dit artikel beschouwen wij de overeenkomsten en verschillen tussen beide richtlijnen en…

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:868-71
Vakgebied
Geneesmiddelen
Hart en vaten
Huisartsgeneeskunde
Interne vakken
Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Farmacotherapie, Amsterdam.

Universiteit Maastricht, afd. Farmacologie en Toxicologie, Maastricht.

Hr.prof.dr.H.A.J.Struijker Boudier, farmacoloog.

Academisch Ziekenhuis, afd. Interne Geneeskunde, P. Debyelaan 25, 6229 HX Maastricht.

Hr.prof.dr.P.W.de Leeuw, internist.

Contact Hr.prof.dr.P.A.van Zwieten, klinisch farmacoloog (p.deleeuw@intmed.unimaas.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties