Ongehoord

Wat zou een leven zijn zonder muziek? Het ontroerende Adagio uit Mozarts Gran Partita, de virtuoze Goldbergvariaties van Bach, het meeslepende Celloconcert van Elgar… om maar enkele meesterwerken te noemen. Muziek kan emoties vertolken wanneer woorden ons daarvoor ontbreken. Vreugde, verdriet, troost… in alle toonaarden kan muziek ons raken. Een leven zonder muziek is haast niet voor te stellen.

Toch zijn er ruim 2,5 miljoen mensen in ons land die muziek niet, of niet goed (meer) kunnen horen. En dat niet alleen, ze ondervinden vaak ook ernstige beperkingen in de communicatie. Deelnemen aan groepsgesprekken lukt niet meer, veel gaat aan ze voorbij, vaak voelen ze zich buitengesloten. En geregeld wordt er op geïrriteerde toon zo hard tegen ze gepraat dat ze de indruk krijgen niet alleen doof maar ook dom gevonden te worden. Het leidt tot somberheid, eenzaamheid en sociaal isolement. Ik denk dat de gevolgen van een slecht gehoor vaak onderschat worden.

Gelukkig zijn er hulpmiddelen, zoals hoortoestellen (D4988). Die worden steeds beter en ook op dat gebied gloort een toekomst die voor ernstig slechthorenden onbereikbaar leek (D5535). Toch blijft het met hoortoestellen vaak behelpen: het geluid wordt wel harder, maar lang niet altijd wordt daarmee ook de verstaanbaarheid beter. Goede en objectieve voorlichting voor het maken van een goede keuze van hoortoestel zou kunnen helpen. Het is echter maar de vraag of in de weinig transparante hoortoestellenmarkt onze patiënten ook echt een goede keuze kúnnen maken (C4594). Ze lijken de dupe te zijn van de moordende marktwerking in deze branche.

Mocht dit stukje u doen somberen: ooit werd onderzoek gedaan naar de meest troostvolle popsong aller tijden. De winnaar? Let it be van The Beatles. Inmiddels 50 jaar oud, nog steeds ongehoord mooi.