Richtlijnen voor diagnostiek en behandeling van slechthorendheid bij mensen met een verstandelijke handicap

Zie ook het artikel op bl. 1845.

In de medische zorg voor mensen met een verstandelijke handicap is slechthorendheid een tot nu toe onderschat probleem. Hoewel bijvoorbeeld al langere tijd bekend is dat minstens 40 van de kinderen met het syndroom van Down een enkel- of dubbelzijdig geleidingsverlies heeft als gevolg van chronische middenoorinfecties,12 is pas betrekkelijk kort geleden duidelijk geworden dat in deze groep reeds vanaf het 20e jaar bovendien een toenemende perceptieslechthorendheid optreedt.34 Dit lijkt een vroegtijdig beginnende presbyacusis te zijn, maar er zou ook sprake kunnen zijn van secundaire gevolgen van langdurige chronische middenoorinfecties en (of) gebruik van ototoxische oordruppels.5

Epidemiologisch onderzoek naar gehoorstoornissen onder mensen met een verstandelijke handicap door een andere oorzaak dan het syndroom van Down is tot nu toe schaars. Van Schrojenstein Lantman-de Valk et al. vonden met behulp van door huisartsen ingevulde vragenlijsten prevalenties van 6,9 (0-19…