Het medisch tuchtrecht beoogt om middels een speciaal college te beoordelen of een zorgverlener heeft gehandeld volgens de voor hem of haar geldende professionele standaard.1 Elders in het NTvG staan de resultaten beschreven van Pinto-Sietsma en collega’s, die onderzochten of het tuchtrecht in de periode 2007-2017 is ‘verhard’.2
De onderzoekers analyseerden en vergeleken vele variabelen. Hun resultaten geven een fraai getalsmatig overzicht van (trends in) de uitspraken, de oplegde maatregelen en de mate van overeenstemming in geval van een hoger beroep. In de periode 2007-2017 kregen steeds meer zorgverleners te maken met een tuchtzaak. Ook werden tuchtklachten steeds vaker gegrond verklaard en werd er steeds vaker zwaardere maatregelen opgelegd. Op basis hiervan concluderen de onderzoekers dat de uitspraken in tuchtzaken steeds vaker ongunstig uitpakken voor zorgverleners. Ook stellen ze vast dat hun bevindingen overeenkomen met eerdere publicaties waarin een ‘verharding’ van het tuchtrecht wordt gesuggereerd.3,4 Terecht volgt de nuance: de ongunstigere uitspraken jegens de zorgverlener is geen bewijs voor het verharden van het tuchtrecht.
Juiste benadering?
De grote hoeveelheid getallen suggereert dat de onderzoekers grondig te werk zijn gegaan en dat de conclusies goed zijn onderbouwd. De vraag is echter of kwantitatief onderzoek de juiste benadering is…
Reacties