Zoals vaak is het aantrekkelijker om aan opbouw dan aan afbraak te werken. Dit is ook het geval in de biochemie waar de vraag hoe eiwitten afgebroken worden lange tijd werd genegeerd. Natuurlijk was in 1980 al bekend dat eiwitten in lysosomen afgebroken worden en dat dit een structuur is waar proteasen alle geëndocyteerde eiwitten tot aminozuren afbreken, zodat de cel deze aminozuren voor nieuwe eiwitten kan gebruiken. Maar hoe zit het met de afbraak van gewone eiwitten uit een cel?
De 3 Nobelprijslaureaten Aaron Ciechanover (Israël), Avram Hershko (Israël) en Irwin Rose (Californië, VS) beschreven in 1980 hoe een klein eiwit genaamd ‘ubiquitine’ (van ‘ubiquitous’, dit is ‘alomtegenwoordig’, omdat het in vrijwel alle cellen in hoge concentraties aanwezig is) een cruciale rol speelt in de regulatie van de afbraak van gewone eiwitten.1 2 Door het baanbrekend onderzoek van dit drietal werd duidelijk dat ubiquitine fungeert als een herkenningssignaal…
Reacties