Zie ook het artikel op bl. 422.
Voor veel reumatische aandoeningen van onbekende oorzaak bestaan er nog geen diagnostische tests met voldoende hoge specificiteit en sensitiviteit om een zekere diagnose te stellen. Daarom wordt er in de reumatologie veelvuldig gebruik gemaakt van criteria om een ziekte zo nauwkeurig mogelijk te definiëren. Afhankelijk van het doel waarvoor de criteria worden gehanteerd, moet onderscheid gemaakt worden tussen diagnostische criteria en classificatiecriteria. Diagnostische criteria hebben betrekking op individuen en hebben als doel het al of niet aanwezig zijn van een bepaalde aandoening zo goed mogelijk vast te stellen, ten einde het beleid ten aanzien van een individuele patiënt te kunnen bepalen. Classificatiecriteria hebben betrekking op groepen patiënten en zijn bedoeld voor epidemiologisch onderzoek en voor vergelijking van resultaten van klinisch onderzoek van verschillende centra. Voorbeelden hiervan zijn de criteria voor gegeneraliseerde lupus erythematosus, sclerodermie, ‘mixed connective tissue disease’, etc.
Voor reumatoïde artritis…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties