Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Niet-scrotale testes; beleid voor de eerste lijn

Klinische praktijk
R.P.P. Aendekerk
F.J.M. van Leerdam
R.A. Hirasing
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:557-61
Abstract
Abstract
Sluiten
First-line management of non-scrotal testes

- For non-scrotal testes a distinction can be made between retractile testes (completely descended and normally developed but sometimes situated subcutaneously in the groin area), retained testes (testes cannot be brought into the scrotum or this can only be achieved using light manual pressure) and ectopic testes (lying outside of the descent trajectory).

- It is estimated that 0.7-0.8 of all boys have as yet undescended testes.

- The first few days after the birth are the most suitable for testing and registration, as then the cremaster reflex is absent. Registration should take place in both the youth healthcare file and in the ‘growth book’ for the parents.

- Retractile testes do not require treatment. There is no consensus concerning the treatment of (possible) acquired non-scrotal testes. For undescended testes the management depends on previous testes localisations. For ectopic testes and testes that have never been scrotal, a referral for surgical treatment should be made prior to the second birthday.

- Orchidopexy (a better description is orchidofuniculolysis followed by orchidopexy) is only justified in the case of testes which have never descended.

- In the case of a clear indication, the general practitioner should make a prompt referral (before the second birthday) and in other cases assurance should be provided and an expectant policy adopted until puberty.

Samenvatting

- Bij niet-scrotale testes kan men onderscheid maken tussen retractiele testes (volledig ingedaald en normaal ontwikkeld, maar soms subcutaan in het liesgebied gelegen), retentio testis (testes niet of alleen onder lichte manuele pressie in het scrotum te brengen) en ectopische testes (liggend buiten het indalingstraject).

- De prevalentie van steeds niet-ingedaalde testes is naar schatting 0,7-0,8 van alle jongens.

- De eerste dagen na de geboorte zijn het geschiktst voor onderzoek en registratie, omdat dan de cremasterreflex afwezig is. Registratie dient in het jeugdgezondheidszorgdossier en ook in het ‘groeiboekje’ voor de ouders plaats te vinden.

- Retractiele testes behoeven geen behandeling. Omtrent (eventuele) behandeling van de verworven niet-scrotale testes bestaat geen consensus. Bij retentio testis hangt het beleid af van eerdere testeslokalisaties. Bij ectopische testes en nooit-scrotale testes dient verwijzing voor chirurgische behandeling plaats te vinden vóór de leeftijd van 2 jaar.

- Orchidopexie (een betere benaming is eigenlijk orchidofuniculolysis gevolgd door orchidopexie) is alleen gerechtvaardigd bij nooit ingedaalde testes.

- De huisarts dient bij een duidelijke indicatie tijdig te verwijzen (vóór de leeftijd van 2 jaar) en in andere gevallen gerust te stellen en een afwachtend beleid te voeren tot in de puberteit.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:557-61
Vakgebied
Chirurgie
Huisartsgeneeskunde
Kindergeneeskunde
Urologie
Auteursinformatie

R.P.P.Aendekerk, huisarts, Meander 38, 6071 SB Swalmen.

TNO Preventie en Gezondheid, divisie Jeugd, sector 0-19-jarigen, Leiden.

F.J.M.van Leerdam, jeugdarts.

Gemeentelijke Geneeskundige en Gezondheidsdienst, afd. Jeugdgezondheidszorg, Amsterdam.

Contact Prof.dr.R.A.HiraSing, kinderarts-jeugdarts

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Zaandam, maart 2002,

Het goed leesbare artikel van Aendekerk et al. (2002:557-61) geeft mij als consultatiebureau-arts duidelijke richtlijnen wanneer ik naar de huisarts moet verwijzen. Helaas veroorzaakt het artikel verwarring door afwisselend te spreken over verwijzen voor het 2e levensjaar, voor de leeftijd van 2 jaar, of ‘prior to the second birthday’. Het lijkt mij dat bedoeld wordt dat verwijzing moet plaatsvinden voor de 2e verjaardag, dus voor het 3e levensjaar begonnen is.

E. Vlaanderen

Swalmen, april 2002,

Wij danken collega Vlaanderen voor haar reactie. Allereerst zijn wij verheugd te lezen dat de richtlijn duidelijk is en dat zij de richtlijnen zal gaan toepassen bij eventuele verwijzingen naar de huisarts. Dit betekent hopelijk dat er in de praktijk iets zal veranderen aan het aantal onterecht verrichte orchidopexieën. De aanvullende opmerking over de verwarring die kan ontstaan door afwisselend te spreken van ‘voor het 2e levensjaar’ en ‘voor de leeftijd van 2 jaar’ is terecht. Wij bedoelen inderdaad dat verwijzing plaats dient te vinden voor de 2e verjaardag (en dus voor het 3e levensjaar).

R. Aendekerk
F. van Leerdam
R. Hirasing