Zie ook het artikel op bl. 687.
Dames en Heren,
De differentiële diagnostiek van aanvalsgewijs optredende retrosternale pijn is niet altijd even eenvoudig. Naast musculoskeletale en pulmonale moeten vooral cardiale en oesofageale oorzaken in de overwegingen betrokken worden. Reeds in de 18e eeuw werden de klassieke symptomen van angina pectoris beschreven: de pijn is retrosternaal gelokaliseerd, is drukkend van karakter, hangt samen met inspanning en gaat gepaard met doodsangst.1 Wij weten nu dat deze klassieke verschijnselen niet altijd optreden en ook niet volledig specifiek zijn. Angina pectoris kan bijvoorbeeld ook in rust optreden. Daarnaast zijn er oesophagusaandoeningen die anamnestisch exact dezelfde klachten kunnen veroorzaken, bijvoorbeeld gastro-oesofageale reflux en motiliteitsafwijkingen van de slokdarm. Tot voor kort bestond ons diagnostisch arsenaal uit anamnese, röntgenonderzoek van de oesophagus, oesofagoscopie, kortdurend manometrisch onderzoek van de oesophagus en een aantal provocatietests. Hiermee kan echter niet altijd overtuigend worden aangetoond dat de slokdarm de pijn…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties