Dames en Heren,
In de tweede helft van 1987 zagen wij 5 patiënten met een gevarieerd neurologisch beeld wat betreft aard en ernst van de klinische verschijnselen. Bij allen werd dezelfde diagnose gesteld. De volgende ziektegeschiedenissen illustreren dat de bij deze patiënten geconstateerde klassieke neurologische aandoening ook voor een middelgroot ziekenhuis in een provinciestad niet tot het verleden behoort.
Patiënt A, een 53-jarige man, bezocht begin 1985 voor het eerst onze polikliniek in verband met een stijf gevoel en tintelingen in beide voeten. Bij neurologisch onderzoek werd alleen beiderzijds een lage kniepees- en een afwezige achillespeesreflex gevonden. Het elektromyografisch onderzoek toonde een marginale geleidingstijd van de N. peroneus communis. Het somato-sensorische ‘evoked potential’(SSEP)-onderzoek was aanvankelijk normaal, maar 8 maanden later liet hetzelfde onderzoek een vertraagde centrale latentietijd en een slecht gevormde respons zien.
Het routinematig bloedonderzoek leverde geen afwijkende waarden op en de gehalten van vitamine B1 en B…
Reacties