Nederlandse interviewversie van de Barthel-index onderzocht bij dwarslaesiepatiënten

Clinimetric evaluation of a Dutch questionnaire version of the Barthel Index (BI).

Design

Survey.

Setting

Eight Dutch rehabilitation centres.

Methods

Interviews with 318 spinal cord injured (SCI) patients living in the community, who were between 18 and 65 years of age at the time of the interview and who were admitted for the first time after injury to a specialized rehabilitation unit between 1986 and 1992. Validity, reliability and discriminant validity of the BI were determined.

Results. This Dutch questionnaire version of the BI had good reliability (Cronbach's alpha: 0.87; all item-total correlations ≥ 0.30). In case of persons with a complete SCI a strong and statistically significant relationship was found between BI score and the level of the lesion (Spearman-Brown correlation: 0.69; p < 0.0001). Patients with more serious lesions had significantly higher BI scores than patients with less serious lesions.

Conclusions

This Dutch questionnaire version of the BI was a sufficiently reliable and valid measure for assessing ability to cope in activities of daily living. Further research should be done on the test-retest reliability and responsiveness of this BI version.

Samenvatting

Doel

Klinimetrische evaluatie van een Nederlandse interviewversie van de Barthel-index (BI).

Opzet

Descriptief onderzoek.

Plaats

Acht Nederlandse revalidatiecentra.

Methoden

Interviews aan huis met 318 dwarslaesiepatiënten van 18-65 jaar die tussen 1986 en 1992 voor eerste revalidatie in een gespecialiseerd revalidatiecentrum opgenomen waren geweest en die op het moment van het interview zelfstandig woonden. Van de interviewversie van de BI werden bepaald: betrouwbaarheid (Cronbach-α en item-restcorrelaties), validiteit (samenhang tussen BI-score en het niveau van de dwarslaesie bij patiënten met een complete dwarslaesie) en onderscheidend vermogen (samenhang van BI-score met aard van de dwarslaesie).

Resultaten

De betrouwbaarheid van de BI was goed (Cronbach-α: 0,87; alle item-restcorrelaties ≥ 0,30). Bij patiënten met een complete dwarslaesie was er een sterke en significante samenhang tussen de BI-score en de hoogte van de dwarslaesie (Spearman-correlatie: 0,69; p < 0,0001). Bij patiënten met een ernstiger laesie was ook de BI-score significant hoger.

Conclusie

De Nederlandse interviewversie van de BI is een voldoende betrouwbaar en valide meetinstrument voor zelfredzaamheid bij de activiteiten van het dagelijks leven (ADL). In verder onderzoek zullen de test-hertestbetrouwbaarheid en de responsiviteit van de BI moeten worden bepaald.